ლამაზად ჩამოთბა, შენი ცხოვრების მშვიდ სამკვიდროში,
ლამაზად გამოჩნდა შენი სარკმელის თეთრი ფარდები.
ლამაზად აინთო მაგ თვალების სუსტი თანხმებით,
მშვიდად დაიწყო შენი გრძნობების ნაზი სათქმელი.

ნუ იკარგები ჩემი ფიქრების არეალიდან,
ქარები მოვლენ და ჩემ გრძნობას მიმოფანტავენ
ირგვლივ დადგება სიყვარულის სუნი ათასის,
და იმ ათასში ამოვარჩევ მხოლოდ შენს სურნელს.

ანგელოზი ხარ, განა არ იცი?
განა არ მითქვამს შენთვის?
ფრთები რომ გქონდეს ალბათ იფრენდი,
შემოივლიდი შეშლილს,

გათოვდა ვარდისფრად,
იმ ატმის ტოტიდან
შენი ფურცლები,
მათოვდა წითლად,
მაგ ტუჩების
დანაპირები,

სიცოცხლე მოგაქვს, შენი თვალებით, შენი ღიმილით,
გაზაფხულს გავხარ, იმ აფეთქებულ ატმის კვირტიდან,
შენი სურნელის თაბრუსხვევა ხარ, გულს გასაფრენი,
დაგისაკუთრებ თან შენს სიმშვიდეს ვეალერსები,

გულს მიწრიალებს შენი თვალების ნაზი სიმშვიდე,
და მინდვრის ბაღში ჩემი გრძნობების შენი სიშიშვლე,
მინავარდობენ უსასრულოდ სევდიანები ,
მინავარდობენ შენი გულის, ჩემი დარდები.

გავცვალოთ სითბო, ჩაგეხუტები მთელი გულით,
მერე მიხვდები იმ დროს,რომ ჩემი სხეულის შენ გაქვს ვალი,
მერე მიხვდები დღეის და ხვალის, რომ შენი ფიქრი ფიქრები ქალის,
გადადგავ ნაბიჯს, თუ არ გადადგავ, გაბრკოლებს თითქოს რაღაც უჩინო,
ქალი ხარ, ქალი... ამოუცნობი როგორც სამყარო როგორც დიდი ხე,

შენი ამინდია, ჩუმი, წვიმიანი,
ოდნავ მოღრუბლული, ცოტა ბრაზიანი,
შენი ამინდია შენი ხასიათის,
შენი თვალების და მაგ განთიადის.
guram todadze sheni amindia

ანგელოზი ხარ, განა არ იცი?
განა არ მითქვამს შენთვის?
ფრთები რომ გქონდეს ალბათ იფრენდი,
შემოივლიდი შეშლილს,