მეგობრის ნაცვლად შეიძლება მტერი შეიძინო, მაგრამ მისმა მტრობამ შეიძლება გზა გიჩვენოს.

ზოგი ადამიანი ვერ ეგუება სხვის წარმატებებს. მათ ართობთ სხვისი წარუმატებლობა. მათ უნდათ, რომ მხოლოდ ისინი იყვნენ წარმატებულები და არ იციან, რომ ყველაფერი წარმავალია, გარდა ღმერთისა.

მშიერს ჰკითხეს: ყველაზე მძიმე რა არისო და-ცარიელი მუცელიო.

ცარიელი მუცელი ყვირის და პირი ბანს ეუბნებაო.

ხარმა თქვა: სანამ ახალგაზრდა ვარ, ჩემით ამაყობენ. მერე კი დასკლავად მიმეტებენო.

lia fanchulidze panchulidze qartuli andazebi brdznuli azrebi gamonatqvamebi

კარგმა ქალმა ამოღებული ხმალი ჩააგებინა ქმარს ქარქაშში, ავმა ქალმა შენხული ხმალი ამოაღებინაო.

ავმა ქალმა ავი სიტყვა თქვა და გული დაიმშვიდაო.
ავმა ქალმა თქვა: ავად გავხდები, ავი სიტყვა რომ არ ვთქვაო.
ავმა ქალმა კარგი ქალი ავად მოიხსენიაო.
ავი ქალი ქმარსაც გააავებს და ძაღლსაცო.

ღმერთი ვისაც მისცემს, ორივე ხელით მისცემს, ვისაც წაართმევს-ორივე ხელით წაართმევს.

ღმერთს ყველა ერთნაირად უყვარს, მაგრამ ღმერთი არ უყვარს ყველას ერთნაირად.
ღმერთის ეშინოდა, მაგრამ ღმერთის არსებობის არ სჯეროდაო.

ას ძმას ასი ცხვარი ბევრი ეგონაო.

ადამიანს ასჯერ რომ გაუკეთო სიკეთე და ერთხელ ბოროტება,ჩათვალე რომ მისთვის არასოდეს გაგიკეთებია სიკეთე.
ათ ძმას ასი ხინკალი ბევრი ეგონაო.

თევზმა თქვა: სათქმელი ბევრი მაქვს, მაგრამ პირი წყლით მაქვს სავსეო.

ქართველებმა თქვეს: სათქმელიც ბევრი გვაქვს, საფიქრალიც და გასაკეთებელიცო.

დედ-მამის წინ მარბენალ კვიცს, ან მგელი შეჭამს ან მგლის ფერი ძაღლიო.

ქვეყნის მაგინებელი ქვეყნიდან გარბოდაო.

უხეირო ხელოსანი, უხეირო ნაკეთებს უხეირო იარაღს დააბრალებსო.

უნიათო უნიათოს უნიათოს ეძახდაო.

უჯიშო ცხენსო, ნუ აჭმევ ბევრსო.

მდიდარი და ტრაბახაო, გაასუქა ყაბახმაო.

მდიდარი თავისი წუწუნით საწყალ კაცს თავის სიღარიბეს დაავიწყებსო.

მდიდარს სხვაზე მეტი აქვს, მაგრამ სხვისი ცოტა ეხარბებაო.

მეზობელო კარისაო, სინათლე ხარ თვალისაო.

მარტი რომ წინ გედოს,ზამთარს ნურც აქებ და ნუც აძაგებო.

მუზამ თქვა: არც დღე მძინავს და არც ღამეო.
სიღარიბიდან სიმდიდრემდე მცირე მანძილია,სიმდიდრიდან სიღარიბემდე
კი უფრო მცირეო.

ცოლ-ქმრის ჩხუბი ბრიყვს მართალი ეგონაო.
ცოლ-ქმრის ჩხუბი ბრძენს მართალი ეგონა და მართალიც აღმოჩნდაო.
ცოლი ქმრისთვისო,ქმარი სხვისთვისო.

ქალის ჭკუა თხამ შეჭამაო.
ჭკუას არიგებდნენ და ქალმა დაიგვიანაო.
ქალს ჭკუა ჰქონდა,მაგრამ ქარს გაატანაო.