წუხელ მთელი ღამე უსაშველოდ წვიმდა

წუხელ მთელი ღამე
უსაშველოდ წვიმდა,
წუხელ მთვარის ცრემლი
მიწამ მუცლად იღო...
ისევ მარტო ვიყავ,
უშენობა მწყინდა,
დღეს კი
გათენდა და
წვიმამ გადაიღო...
ახლა აღარ წვიმს და
აღარც ავდარია,
თანაც დღეს ჩემს გულში
სევდა არ ბატონობს.
ჩემი სახლი ახლა
უფლის საყდარია,
რადგან დღეს ჩემთან ხარ,
ჩემო ქალბატონო...