ისტორიულ საბუთებში გვარი გვხვდება ორი ფორმით, კერძოდ, სვინატაშვილი და სინატიშვილი. უფრო ადრინდელია სვინატაშვილი. დამოწმებულია იმერეთის ეპარქიის საეკლესიო-მეტრიკულ წიგნში, 1821 წლის ჩანაწერში, შესაძლოა, იყოს უფრო ადრეც.
ფუძე სვინა ქართული სიტყვაა და „შვილის მომნათლავს“ და „ნეფის მეჯვარეს“ ნიშნავს.
ფუძეთი სვინ, სვინა გვხვდება გვარი სვინტრაძე.
ფორმით სინატა იგივე დღევანდელი სინატაშვილების გვარია. გვარი ძირითადად მოიხსენიება სოფელ რიონში. არიან მაცხოვრისა და ფერისცვალების ეკლესიებში მონათლულები, როგორც ქართველი მართლმადიდებელნი.
იმერეთის ეპარქიის საეკლესიო-მატრიკულის წიგნში, 1821 წელს ასეთი ჩანაწერი გვხვდება: „სოფელს რიონს მცხოვრებმა სვიმონ სვინატაშვილმა, მეორითა ქორწინებითა, იქორწინა დარეჯანთან, გვირგვინი უკურთხა მღვდელმა იესე ჩხიკუაძემ (ჩხიკვაძე)“. საეკლესიო ჩანაწერებში, 1882 წელს ასევე დაფიქსირებულია: „გლეხი სიმონ პეტრეს ძე სინატაშვილი, მართლმადიდებელი სარწმუნოების აღსარებისა, პირველის ქორწინებით ცოლად შეირთო იქვე მცხოვრები გლეხის, ანტონ მანჩალაძის (დღევანდელი მაჩალაძის) ასული ირინა, მართლმადიდებლის სარწმუნოების აღსარების, პირველის ქორწინებითა. მღვდელი მორჩაძე, პროჩეტნიკი მარკოზი“.
1995 წელს მიღებული ვაუჩერების მიხედვით დაფიქსირებულია 456 სვინატაშვილი: ქუთაისში – 266, წყალტუბოში – 154, თბილისში – 36.
აკადემიკოს იაკობ ახუაშვილის მიერ მოწოდებული მასალების მიხედვით
Loading...
მოგესალმებით!