ღრიანკალი (სკორპიუს)



ღრიანკალი სამხრეთის ცის ხომლია, ირმის ნახტომის ( დევის ნამუხლარის ) უფართოეს ნაწილშია, გარშემორტყმული მშვილდოსნის, ტელესკოპის, სამსხვერპლოს, სასწორის, გველმჭერის, გველისა და ფარის ხომლებით. ივლის აგვისტოში ჩანს მცირე ნაწილი, ასამდე მკრთალი ვარსკვლავი. ყველაზე უფრო კაშკაშაა ანტარესი ( არესის მოწინააღმდეგე: ასე ეწოდება, რადგან სიკაშკაშით პლანეტა მარსს ექიშპება. ვარსკვლავები ისეა განლაგებული, რომ იოლი ამოსაცნობია საზარელი ჭანგებით აღჭურვილი შეჯავშნული პატარა ურჩხული-მორიელი. ღრიანკალი მეტა ვარსკვლავის სიკაშკაშე თითქმის ოთხს აღწევს და 400000- ჯერ აღემატება სიმძლავრით ჩვენს მზეს. თქმულების თანახმად, როცა მზის ეტლში მჯდარი ფაეთონი ზოდიაქოს წრეში ამ ადგილს გაუსწორდა, საკბენად ღრიანკალმა გადმოიწია და დაფეთებულმა ცხენებმა მზის შვილს სადავეები მოსტაცეს. საბოლოოდ კი ზევსი იძულებული გახდა მეხით შეემუსრა ეტლი, რათა დედამიწა ხანძრისაგან გადაერჩინა. ზოგის ვარაუდით
ესაა ის მორიელი, რომელიც გეამ მიწის წიაღიდან ამოუშვა, რათა გმირი ორიონი დაეგესლა. ეს უზარმაზარი მორიელი მიწიდან ამოვიდა მაშინ , როცა ამპარტავან ორიონს მეტისმეტი მოუვიდა, ჯერ კუნძულ ქიოსზე ნადირი გაწყვიტა, თან განაცხადა, დედამიწაზე ყველა ნადირს გავწყვეტო, და თვითონ ქალღმერთ არტემიდეს დაემუქრა, და ისარი სტყორცნა კიდეც. ქედმაღალი გმირი მაშინ მორიელმა სასიკვდილოდ დაგესლა და ცის თაღზეც ეს ორი თანავასრკვლავედი ერთიმეორის პირისპირ მოხვდა: ღრიანკალი რომ ამოდის, შეშინებული ორიონი ჩადის. ღრიანკალის ასეთი ახსნა ყველა ასტრონომიულ წიგნში არ შეაქვთ,სინამდვილეში კი ეს ყველაზე უფრო ბუნებრივი განმარტებაა, თუმცა ღრიანკალი ასტრონომიულ რუკებზე ჩანს ძველ ბაბილონში, ამის ანალოგიურად კი არაბთა ცაზე, სადაც ას-სუფი შუა ალაგას მოციმციმე ვარსკვლავს „მორიელის გულს“ უწოდებს, კუდის ბოლოში მოქცეულ ვარსკვლავს „ნესტარს“, კუდზე განლაგებულთ კი - „ხერხემლის ძვლებს“. ასეთი გაგება, რაც პტოლემეოსისას უახლოვდება, თავდება იმით, რომ შუბლთან მოქცეულ ვარსკვლავს „გვირგვინს“ უწოდებენ.






Loading...

ტექსტის სანახავად გაიარეთ რეგისტრაცია.