სიყვარული დიდი ტვირთია, სუსტი, უძლური და უნიათო ვერ ასწევს, ვერ ატარებს...

"სიყვარული დიდი ტვირთია, სუსტი, უძლური და უნიათო ვერ ასწევს, ვერ ატარებს... თუ სიყვარული შეგიძლია, ბევრი რამ კი არა, ყველაფერი შეგიძლია, შეუძლებელიც..." 

 ოტია იოსელიანი

არაფერი ისე გადამდები არ არის, როგორც გულწრფელი ღიმილი, მთქნარებაზე მეტადაც კი…

„არაფერი ისე გადამდები არ არის, როგორც გულწრფელი ღიმილი, მთქნარებაზე მეტადაც კი…“

/ გურამ დოჩანაშვილი /

ნუ მოგერიდებათ, რომ ყოველთვის და ყველაფერს ჯვარი გადასახოთ. ჯვარშია მთელი ძალა

''ნუ მოგერიდებათ, რომ ყოველთვის და ყველაფერს ჯვარი გადასახოთ. ჯვარშია მთელი ძალა''.

/ მამა გაბრიელი /

ლოცვა არის გაშლილი ხელი ღვთის მადლის მისაღებად.

ლოცვა არის გაშლილი ხელი ღვთის მადლის მისაღებად.

- ცრემლის წონას თუ მეტყვი?

"- ცრემლის წონას თუ მეტყვი?

- გააჩნია, ვისი ცრემლია. ჭირვეულისა ნიავზე მსუბუქია, მშიერი ბავშვისა კი მთელ დედამიწას აიწონის."...

მე ბოლნისის ლომებს ვთლიდი - ✍️რეზო ამაშუკელი

მე ბოლნისის ლომებს ვთლიდი

მიწა მაქვს და

მიწა მქონდა -

დარი მამალ ხოხბის ფრთისა,

მოყვრის მსასოებელი და

დამზაფვრელი მოშურნისა!

მაღლივ ღმერთი არ მაკლებდა

შუბლზე მირონცხებულ ნიშანს,

რკინას ვჭედდი, ვაშენებდი,

საყდარსა და სანთლის ნიშას.

მე ბოლნისის ლომებს ვთლიდი

სულს ჩემივე ჩუქურთმისას,

ვაზის ჯვარზე

სხივს ვახვევდი

კაბადუკიელის თმისას,

საწნახელში

ბიჭი იდგა

ვადას ჩაფრენილი ხმლისას

აკვნიდან რომ არ ენახა

მშვიდად დაღამება დღისა.

იქით ვეშაპს ხმალს ვუქნევდი,

აქედ დიდოს,

ლეკს და ხიზანს,

წიგნიც დაწვეს,

ვაზიც ჩეხეს,

მაინც ვერ ეწიენ მიზანს.

ზოგჯერ ჩემგან ჯვარწერილი

მეზობელიც ამემრიზა,

- შინაურმა თუ არ დამკლა

მე მომხვდური ვერას მიზამს!

მე ჩემი მაქვს მოსავლელი

თვალი არ გამირბის სხვისას,

წვეთ-წვეთად და

მისხალ-მისხალ

მიწა მეფე თამარისა!

ვინც შეირგებს ჩემს ზედაშეს, -

ჩოხას მივუბოძებ ძმისას,

ვინც არა და

ნუ მიიჩნევს

თავს ამ ცა-ფირუზის ღირსად!

აღარც ხონთქრის მეშინია

არც შაჰის და ყაენისა,

ხატზე ბევრჯერ გადავეცი

ვინც მამული გაასხვისა!

ჩუმად ვიჩნევ მოძმის ტკივილს

იმის სიხარულს და ჭირსა

და მწამს ჩემი ბედისწერის

აწმყოსი და მომავლისა!

აღორძინებულო მზვარევ,

მხარევ, გაბადრული მზისა

ილოცვიდე დედაენას

ჩინს საკუთარ თვალებისას,

ზეპირობდე

რვალზე წერილს

სამუდამო პარაკლისად: -

- "მე ვარ ავი მუსაიფი

კახთ ბატონის ირაკლისა!"

რეზო ამაშუკელი

რეზო ამაშუკელის ხსოვნას - ელგუჯა კეკელიძე

დრო დადგა, დიდი ჭირნახულით წარსდექ უფალთან,

ღირსეულ მგოსანს პატივგებით შეგხვდა უფალი,

იყავ იმედი უქრობელი ქვეყნის მწუხართა,

მსახური ნათლის, დაუღლელი რისხვა ყრუ ფარის...

დაუოკებელ მიზანსწრაფვით პოეზიურით,

მამულის ციაგს დაექარგე ქება-დიდებად,

ხოლო ზეცაში საბუდარი ჰპოვე მზიური,

რომელიც დროში არასოდეს დაიბინდება.

როგორც სჩვევიათ, რეალურად, ხოლმე ტიტანებს,

გამორჩეული, განწმენდილი რწმენის ცხაურით,

შენ სასიტყვეთში მუზის სუნთქვა შემოიტანე,

თავისთავადი, უჩვეულო და უცნაური...

სანამ ზეცისკენ სულმა შენმა ლაღად გაცურა,

რომელმაც ბევრჯერ დააბლაგვა დანა მსტოვარის,

საამსოფლოში ყოფის მაცნედ ენთე კაცურად,

სამშობლოს ხონჩა გაამდიდრე დანატოვარით.

რადგან შეჯიბრში ყოველგვარი სძლიე სიმძიმე,

შეინარჩუნე ფერთაცვლაში სხივთა დინება,

იქ, ვარსკვლავებთან შენი სული სულ იციმციმებს

და ბოროტებას ულმობელად შეერკიდება.

რადგან ზეცაშიც საუკუნო ქროლვა გრძელდება,

უნარჩუნდება ადამიანს განცდის სურვილი,

შენ ფრთონვის ჟინი არასოდეს გაგინელდება,

შთაგონებას ვერ გაგიქარწყლებს ზეცა ბურვილიც.

ბედნიერი ხარ, ცად დატკბები ხმებით მრავალთა,

სამზევეთში რომ ღუღუნებენ სულსხვანაირად,

შენ ხარ ჟინჟღილი დღეგრძელობის შთამომავალთა,

მრავალჟამიერ მაგ შენს უკვდავ ჩანგს და დაირას...

ელგუჯა კეკელიძე

11.01.2022

ერთხელ აკაკი წერეთელს ჯიბგირი მიეპარა და ჩუმად ხელი ჩაუყო ჯიბეში

ერთხელ აკაკი წერეთელს ჯიბგირი მიეპარა და ჩუმად ხელი ჩაუყო ჯიბეში, სადაც ნაწერი ქაღალდების მეტი არა იყო რა. პოლიციელმა შენიშნა და შეიპყრო ჯიბგირი. როცა მწერალმა დამფრთხალი და შეშინებული ახალგაზრდა ქურდი დაინახა, შეეცოდა, მიუბრუნდა და სიცილით უთხრა:

" შე კაცო, აკი ერთხელაც გითხარი, მაგას ნუ შვრები მეთქი! რად იცი ხოლმე ჩემს ჯიბეში ხელის ჩაყოფა? ხელნაწერი რომ არ წაიკითხო, არ იქნება? როცა დაიბეჭდება, მაშინაც მოესწრები სხვებთან ერთად წაკითხვასაო!" პოლიციელმა იფიქრა, ალბათ ნაცნობები არიანო, ჯიბგირს ბოდიში მოუხადა და გაუშვა.

რამდენიმე წლის შემდეგ, პოეტს წერილი მიუვიდა, სადაც ეწერა: "დიდი ხანია, რაც კი რამ დაბეჭდილა თქვენი და იბეჭდება, ყველაფერს ვკითხულობ, თქვენ რომ პირველად გნახეთ, იმ დღიდანვე ხელი ავიღე ჩემს პირვანდელ ხელობაზე, შევისწავლე წიგნების აკინძვა და თუ ინებებთ, თქვენ ამას ნახევარ ფასში გაგიკეთებთ"- ო. 

ივლიტა იკა გოლეთიანი- ქარი ქუჩაში

დღე უნებურად უჩქარებს ნაბიჯს,
ხორხიდან დახსნილ ბგერებს აგროვებს,
და ეშმათფერა ფიქრების ჩათვლით
სუყველა ვნებას ასამყაროებს !

მერაბ სალუქვაძე უსათაურო

რად გინდა ყალბი აკორდი,
მაშ, რის მომტანია ის?