მერაბ სალუქვაძე – თეთრი სიჩუმე –

– თეთრი სიჩუმე –

ისევ დუმილით სავსე ოთახი,
როგორც დაღვრილი თეთრი სიჩუმე..
გუშინ თუ ვინმეს გულით ვლოცავდი,
დღეს იმ ვინმესთან ბევრი ვიჩხუბე..


თეთრი ფერი

რა ვქნა მენატრება
ფრთები მხოლოდ ფრთები
სივრცეს ეფერება
სმენას ატკბობს ხმები


თეთრი ფიქრი,შავი კლავიშების გამა

ისევ ღამის ღრმა წიაღში დამალული
ჩუმი ფიქრის შავი კლავიშების გამა,
შემოირბენს შენთან შფოთვით,დაბნეული,
ვერ გაბედავს მოფერებას და უჩუმრად,
შერცხვენილი,თავდახრილი,ფეხაკრეფით გავა.
ისევ ღამის სიბნელეში,
გალეშილი ვნების წვაში,
ორი ჰომო საპიენსი წყურვილს იკლავს მონატრებით დაგეშილი,
ხარბად,ხმაურით და თრთოლვით.
ისევ სევდა-მონატრების და ვნებების ქარიშხალში
მოდის ღამე,მოდის შფოთვა.
ღრმა წიაღის სავანეში დამალული ჩუმი ფიქრი,
შავი კლავიშების გამა.