ამის პატრონმა რა ქნას?

ამის პატრონმა რა ქნას?

ჩემი ფიქრების თანმდევი ხარ,
თავად ფიქრი ხარ,სრული,
სულის და გულის მოთქმა,ხარ,
აღმიძრავ სიყვარულის სურვილს,
მაცადე ცოტა სიცოცხლე,
გავშალო ეს იალქნები,
დავშალო ძველი სარკმელი,
ახლით დავიწყო ცხოვრება,
ჩარჩო მჭირდება ჩარჩო,
რომ შემოვფარგლო ჩემი გრძნობები,
შენ კი ჯიუტად მსჯი,
შენ კი ჯიუტად ბრაზობ,
სულ არაფრისთვის, მსჯი,
სულ არაფრისთვის ბრაზობ,
რადგან შენთვის მაქვს გონება არეული,
სიტყვები სრული,გული დარეული,
მაგრამ ჩემია ეს გრძნობა შენთვის,
შენ კი ამისთვის მიწოდებ შეშლილს,
ცოტაც მაცადე, ცოტაც,
და გამიწყდება ძაფი მოთმენის,
გადაგავიწყდება ყველა სიბრაზე,
და მოგაშორებ ყველაფერს სევდის,
მერე მოგიტაცებ და შორს წაგიყვან,
ისე შორს რომ იყო მხოლოდ ჩემი,
მერე ვიტყვი შენზე შემყურე,მე,
ამის პატრონმა რა ქნას?
ამის პატრონმა გული ამოიღოს,
და სამუდამოდ აჩუქოს ამ ქალს,
რადგან შენს შემხედვარეს
და ჩემ თვალებს,
რად უნდა მხოლოდ ის გული,
შენი გაღიმება თუ არ მოეძალა,
ჩემი გული როგორ იგრძნობს ამას,
ამის პატრონმაო რა ქნას?
ამის პატრონმა აჩუქოს
სული და გული ამ ქალს,
ამის პატრონმაო რა ქნას?
ამის პატრონმა, აჩუქოს,
თავის ცხოვრება ამ ქალს.
ეს ქალი კი მხოლოდ უსმენს,
ლაპარაკი არ უყვარს და რა ქნას,
კაცი კი მას მსოფლიოს პირდება,
ქალი კი ამ დროს მოქსოვს ბევრ მაქმანს,
მას ხომ ლაპარაკი არ უყვარს,
მხოლოდ მოსმენა უყვარს და რა ქნას,
ისეთი ლამაზია მე კი არ ვიცი,
ამის პატრონმაც რა ქნას.

გურამი თოდაძე