გალაკტიონ ტაბიძე - წერილიდან მისდამი

როს დამვარდება ხელით სადავე,

გაქრება სული და სისადავე;

როს იმ ყვავილებს ცრემლებს ვათოვებ,

გთხოვ: სასიკვდილოდ ნუ მიმატოვებ.


როს გამიმეტებს ჩემი დიდება

და საქართველოს გაბედითება,

როს წაერთმევა სუნთქვა იმედებს,

გთხოვ: შენი ხელი ნუ გამიმეტებს.


1916.