იყო და არა იყო რაა

თვალები გაახილე,
მინდა მოგიყვე ერთი ზღაპარი,
თითქოს იყო და არც იყო,
როგორც იყო და არა,
და არა იყო რაა,
იყო ლამაზი და სათნო,
იყო პატარა და კარგი,
იყო დარდი და სიტკბო,
იყო და არა იყო რა,
იყო ლამაზი გოგო,
ვარდი და მერე როგორი
როგორ უმზერდა სამყაროს,
როგორ უმზერდა საღამოს,
როგორ უყვარდა დარდს,
ვიღაც ყმაწვილის დარდს,
იყო და არა იყო რა,
იყო და მერე რაა?
არ უღიმოდა არავის,
არც იმ ბიჭს და არც მის დარდს,
არ ანაღვლებდა არავინ,
არც ის ბიჭი და სხვა.
თვითონ ხომ იყო ზღაპარი,
არც შენს და არც მის დარდს,
არ ანაღვლებდა არავინ,
არც ის და არც ვიღაც სხვა,
უბრალოდ იყო ზღაპარი,
იყო და არა იყო რაა.

გურამ თოდაძე