ორღობეში კაცი მიდის
ბარბაცით,
არც ორპირი, არც მხდალი,
არც ზარმაცი.
ბახუსისთვის მიუნდვია
გონება,
არ აწუხებს არც ვალი,
არც ქონება.
ბნელ ღამეში მთვარეს შესთხოვს
მიმიკით,
გაუნათოს სახლისაკენ
ბილიკი.
აჰა, ეზოც, ტანაყრილი
თელებით,
კარს აწვება დაკოჟრილი
ხელებით.
1991
ბარბაცით,
არც ორპირი, არც მხდალი,
არც ზარმაცი.
ბახუსისთვის მიუნდვია
გონება,
არ აწუხებს არც ვალი,
არც ქონება.
ბნელ ღამეში მთვარეს შესთხოვს
მიმიკით,
გაუნათოს სახლისაკენ
ბილიკი.
აჰა, ეზოც, ტანაყრილი
თელებით,
კარს აწვება დაკოჟრილი
ხელებით.
1991
Loading...