ლამაზ ბაღში
ამ პატარა ხეივანში –
კარგად ვხედავ
დედის ნატანჯ ნაფეხურებს,
ვხედავ თითქოს
შორი გზიდან მომავალი!
როცა ისევ, მე ბავშვურად გამიღიმებს..
და ვარდები
რა ვარდები ცვივა ციდან,
ეფინება დედის მუხლებს მონატრებით,
ეფინება, ყველა იმ გზას რაც მივლია,
მზის სხივები ჩემს ნატვრას რომ დააპკურებს..
ცა ლურჯია
ისე როგორც ყოვლად წმინდა, –
ჰგვანან ტალღებს მოლურჯოს და მოელვარეს,
და როდესაც გავუყვები კლდის ჭიუხვებს
ზემოდან რომ მონატრებით შემომძახებს..
ამ ჩემს ბაღში
სულ პატარა ხეივანში –
იგრძენ ყველა მისი ტკბილი ნაფიქრალი,
ვხედავ დედას მასთან მდგომი მამის ლანდი!
შორი გზიდან ნამგზავრი და მომღიმარი..
რის ვარდები
რა ვარდები ცვივა ციდან,
ველოდები
ეეჰ, როდესაც მონატრებით!
დედის კალთა
ერთხელ როცა ჩამიხუტებს..
Loading...
მოგესალმებით!