შენ არასოდეს მეტყვი -
დილამშვიდობის, დილით,
მე სევდიანი ლექსით,
რაც სათქმელია ვიტყვი.
მე უშენობა მშლიდა,
შენ უღიმოდი სხვას,
და ასე, ყოველ დილას
იღრუბლებოდა ცა.
როგორ ვუძლებდი ამდენს,
მაკლდა, როს შენგან სითბო,
ახლაც ვერ ვამბობ სათქმელს,
ახლაც ვერაფერს ვითხოვ.
შენ ხვალ ადგები დილით,
სალამს, ისევ სხვას ეტყვი,
მე შენზე ისევ ფიქრი
და უშენობა შემშლის.
Loading...
მოგესალმებით!