ღრუბლებს გაუმართავთ ცაზე კარნავალი

ღრუბლებს გაუმართავთ ცაზე კარნავალი,
ჩამობნელებულა, არსად არ ჩანს მთვარე,
სადღაც გულსაკლავად კვნესის როიალი,
ზეცის მდუმარებას თითქოს ახმოვანებს.
ისე შემიტყუა, ისე მეახლოვა,
მე და ღამე თითქოს კიდეც გავმთლიანდით,
ფურცელს შეავსებენ ისევ ფიქრები და
ასე მდუმარებით მოვა განთიადი,
ჰოდა გათენდება, სიცოცხლე გრძელდება,
ბოლო აკორდს იღებს ძველი როიალი,
უფლის ნებით ერთი დილაც გათენდება,
რომ კვლავ გავაგრძელო გზა–გზა ბორიალი.
დილას ცხრათვალა მზე ისევ შემომცინებს,
აჟღურტულდებიან გარეთ ბეღურები,
გული აძგერდება შენი მონატრებით,
მადლობა უფალს, რომ სადღაც მეგულები.
გაზაფხულიაო, მომძახის ბულბული ,
ალბათ შემოკლდება გზა შენსკენ სავალი,
აპრილს არ უხდება თვალზე ცრემლებიო,
მომესურნელება რტო იასამანის.