მაპატიე უფალო, რომ ისეთი არ ვარ როგორიც გინდა, რომ ვიყო…
მაპატიე რომ ყოველ წუთს ვცოდავ..
მაპატიე, რომ ყოველ ჩემს აღსარებას, კიდევ ერთი ცოდვა ემატება,
მაპატიე რომ არ გიფასებ ამაგს… მაპატიე რომ ზოგჯერ არ ვიცავ მცნებებს და ვარღვევ მარხვას,
მაპატიე რომ არ ვზრუნავ სულზე ისე, როგორც სხეულზე,
მაპატიე რომ უნებურად ვტკენ, ვანერვიულებ..
მაპატიე რომ გტკენ…
მაპატიე რომ ზოგჯერ ცოდვას ნებით ჩავდივარ, იმ იმედით რომ მაპატიებ…მაპატიე, რომ ისე ძლიერ არ მიყვარხარ როგორც უნდა მიყვარდე,
მაპატიე რომ დაპირებებს არ ვასრულებ პირნათლად..
მაპატიე, რომ ზოგჯერ ვცრუობ, მაგრამ არასოდეს სხვის საზიანოდ.. თუმცა რა მნიშვნელობა აქვს…. დიდი და პატარა ცოდვა ხომ არ არსებობს, ისევე როგორც “ნემსის ქურდი და აქლემის ქურდი ორივე ქურდია”….
მაპატიე, რომ ვერ გსტუმრობ ხშირად…
მაპატიე,რომ ზოგჯერ ცოდვას ვარჩევ,ტკბილ ზიარებას…
მაპატიე, რომ დაღლილი, ურცხვად მოვდივარ შენთან ატირებული, გიჩოქებ და შენდობას ვითხოვ, მე ხომ ვიცი რომ არ ვარ კარგი.. უფალო შენ ხომ იცი, რომ ეს ცრემლები სინანულისაა, ხომ იცი როგორ მინდა კარგი გავხდე, ხომ იცი როგორ ვცდილობ.. მე ვიცი,რომ შენ იცი,ვგრძნობ.. ვგრძნობ, რომ არასოდეს არ მტოვებ, ყოველი ფეხის ნაბიჯზე ვგრძობ… როცა მტკივა, როცა მიჭირს, შენთან მოვდივარ და საოცარ შვებას ვგრძნობ.. შენი სიყვარული მავსებს უფალო…
Loading...
მოგესალმებით!