ისევ უშენოდ გათენდა დილა

ისევ უშენოდ გათენდა დილა

(isev ushenod gatenda dila)

ისევ უშენოდ გათენდა დილა
და მონატრების ჩამოწვა ფარდა.
მე მახსოვს შენი ბავშვივით სუნთქვა
და ბინდისფერი თვალების მალვა.

ღამენათევი სანთელის ცრემლებს
ფრეთებშეტრუსული პეპელა სვამდა,
ალბათ დაათრო კოცნის სურვილმა
და ცეცხლის ალი ნელნელა სწვავდა.

წუხელ მომინდა შენზე მეფიქრა
მეც გაგიხსენე უზომოდ მთვრალმა,
თან ვაზავებდი ღვინოს ცრემლებით
და უშებობა ვატყობდი მკლავდა.

იმ ფრებდამწვარი პეპელასავით,
აღარ შემწევდა აფრენის ძალა,
მაგრამ ვიცოდი კვლავ მოხვიდოდი
შენი ხატების უზომოდ მწამდა