ჩემი მონატრებული ბავშვობის დღიურებიდან
არდაბრუნების საგალობელს მღეროდა ჟამი...და გაყვითლებულ სამკუთხა ბარათს, ყოველ ძილისწინ გვიკითხავდა გადაღლილი დედა...
მამა სიზმრებში აღებდა კარებს, მოჰქონდა პური, ღიმილი, სითბო როგორც წესი, განსაცდელ წამთან შეგუებას გვაჩვევდა ყველას..
არდაბრუნების საგალობელს მღეროდა ჟამი...და გაყვითლებულ სამკუთხა ბარათს, ყოველ ძილისწინ გვიკითხავდა გადაღლილი დედა...
მამა სიზმრებში აღებდა კარებს, მოჰქონდა პური, ღიმილი, სითბო როგორც წესი, განსაცდელ წამთან შეგუებას გვაჩვევდა ყველას..
