ლია ფანჩულიძე - მიწის საყვედური ზამთარს

ზამთარს სასტიკს და ულმობელს,
ყურში არ ესმის მუდარა.
ტყე გლოვობს ხეებს გაყინულს,
ხეებს ჩაუცვავთ სუდარა.

lia panchulidze zamtars sastiks da ulmobels


სადა ხარ?

სადა ხარ, სადა ხარ, სადა ხარ ნეტა?
შენ ჩემო ლამაზო და გულისფეთქვავ.
დაგეძებ, დაგეძებ, დაგეძებ ყველგან
მე მონატრების დამატყდა სეტყვა.

sada xar sada xar neta shen chemo lamazo da gulisfetqav


სიმარტოვე

სუსხია გარეთ, ცივი და უტყვი
მე სიბნელში დავეცი ზურგით,
სიცარიელემ ამივსო სული,
ღმერთო მითხარი - რად არ მაქვს გული?!
მივდივარ, თითქოს მაჩერებს სითბო

susxia garet civi da utyvi me sibneleshi daveci zurgit


ნანა სელეპანოვა - ვით შეგელიო

მე ულამაზესს ვეტრფი სიყვარულს,
იმგვარ სიყვარულს, ჩვენ რომ აგვანთებს,
შენს ტრფიალს, მითხარ,ვით შეველიო,
მე კი არც ვინ მწამს ამ ქვეყანაზე.