სიხარულისთვის ადამიანს რა ცოტა ჰყოფნის

სიხარულისთვის ადამიანს რა
ცოტა ჰყოფნის,
რა ცოტა უნდა იმისათვის,
გული ატკინო,
ზოგჯერ ნამცეცი თანაგრძნობაც
წამლად იქცევა...


siyvarulistvis adamians ra cota yofnis


კახა დოლიძე - იყავი აწმყო, გახდი წარსული

იყავი აწმყო, გახდი წარსული,
გულს, შენს სახელსაც ვერ გავახსენებ...
სულის კუნჭულში, გადამალული,
ახმაურდი და აღარ მასვენებ.

kaxa dolidze iyavi awmyo gaxdi warsuli


კახა დოლიძე - დაუსრულებელ, მუდმივ კორიდას

დაუსრულებელ, მუდმივ კორიდას,
შენ დაამსგავსე სიცოცხლე ჩვენი,
დღეები, ტაშს და სიკვდილს მოგვიტანს,
ზიზღს და სინანულს, მოგვიტანს წლები.

kaxa dolidze dausrulebel mudmiv koridas


კახა დოლიძე - ერთი საღამო, ერთი ცეკვა, ერთი ამბორი

ერთი საღამო, ერთი ცეკვა, ერთი ამბორი,
არ გამოზრდილი ყმაწვილობიდან, ერთი პოეტი,
არამიწიერ თვალთა სხივის, ნაზი პატრონი,
მისი ხიბლიდან, დავბერდი და ვერ გამოვედი.

kaxa dolidze erti sagamo erti cekva erti ambori


კახა დოლიძე - შემომეხუტე, ყელთან და მხართან

შემომეხუტე, ყელთან და მხართან,
ლოყამ შეიგრძნოს, დაღლილი შუბლი.
გაგყრი ფიქრებთან, ულმობელ დარდთან,
იქნებ ალერსმა მოგრიოს რული.

Kaxa dolidze shemomexute yeltan da mxartan


კახა დოლიძე - გასული წლები, არ დაბრუნდება

გასული წლები, არ დაბრუნდება
და არ შეისმენს ბავშვობის ტირილს,
ურემიც მაშინ გადაბრუნდება,
როცა გზის ხილვა, არაფრად გვიღირს.

kaxa dolidze gasuli wlebi ar dabrundeba


კახა დოლიძე - გადაყვითლებულ ფოთოლთა საბანს

გადაყვითლებულ ფოთოლთა საბანს,
მოულოდნელი სხივი სინათლის,
მოუყვება ზეციურ ზღაპარს
და შემოდგომის უკანასკნელ ფოთოლს მიათვლის.

kaxa dolidze gadayvitlebul fotolta sabans


კახა დოლიძე - განეშორნენ მზე და მთვარე

განეშორნენ მზე და მთვარე,
ერთად ყოფნა ვეღარ შეძლეს.
მზეს დღე ერგო, მთვარეს ღამე,
ერთმანეთი მოიბეზრეს.

Kaxa dolidze ganeshornen mze da mtvare


წმ. იოანე ოქროპირი

დაე, ცოლისთვის ქმარი ყველაზე და ყველაფერზე ძვირფასი იყოს, ქმრისთვის კი ცოლი – უსაყვარლესი. ცოლი ყოველთვის ქმრის თანამზრახველი და თანამეინახე უნდა იყოს. ამაზეა დამყარებული მთელი კაცობრიობის კეთილდღეობა.

წმ. იოანე ოქროპირი


სრულიად საქართველოს კათოლიკოს - პატრიარქი ილია I

უფალი ისეთი ძალაა, რომელთანაც ყოველთვის მშვიდად ვიქნებით; მასთან სიღატაკეშიც მდიდარნი ვართ, მწუხარების ჟამსაც – ნუგეშინისცემულნი, უსამართლოდ დამცირებისას – ამაღლებულნი, თვით სიკვდილშიც კი – გამარჯვებულნი.

სრულიად საქართველოს კათოლიკოს - პატრიარქი ილია I