მერაბ სალუქვაძე - ახალ წლის ღამეს


ღამეა, ბნელი თვალთა ცდუნება,
მთვარე გამოჩნდა, ზეცის ალებით,
ქარი ლურჯ ზეფირს ესალმუნება,
კვნესის ლერწამის სალამურები[/center]


მერაბ სალუქვაძე - სანთელი


დრო კი გადის მაგრამ მუქთათ
იღვენთება სანთელი.
ხელში კალმით ჩავჩიჩინებ
სტრიქონს გულით დაწერილს.


მერაბ სალუქვაძე - ფიქრებო

ო, ამღრეულო ჩემო ფიქრებო
დღეების რბოლით გადაღლილებო,
ოჰ სიყვარულო,ჩემგან წარსულო
აწ გარდაცვლილო დიდო იმედო.


მერაბ სალუქვაძე - მშვიდია ღამე


მშვიდი ძილით ეძინა პოეტს,
გურიის მთვარე,
ექსოვება საფლავის მიწას,
გეფიცებით.


მერაბ სალუქვაძე - ვინა ხარ რა ხარ


დღეს ისეთია ყოველი წუთი
ეგ სულერთია ვინა ხარ, რა ხარ,
თუ უქმად ზიხარ,ზიხარ და უცდი,
ფიქრობ და ელი რაიმე ახალს.



მერაბ სალუქვაძე - ნუ მითვლი


ნუ მითვლი ძმაო, მომწერე რამე,
ცა მტრედისფერი ამოყირავდა
სულ ახლებურად ჩამოწვა ღამე,
მთვარეც არ არის ის, რაც გვიყვარდა.


მერაბ სალუქვაძე – მოვა არ მოვა მოვა –


– მოვა არ მოვა მოვა –

მე ვუთევ ღამეს ფიქრებს,
წყვდიადი თითქოს კვდება,
ან იბადება ისევ
განთიადების წყება..


მერაბ სალუქვაძე - უსათაურო

მზემ ოქროს ლანქერი დაღვარა
სხივების დაუშვა თქეში,
მოქარგა ბაღები ჭაღარა
და შეინავარდა ტყეში


მერაბ სალუქვაძე - დრო

[center]

– დრო –

გუშინ სალხენად ვიყავი მოსული,
დღეს ისევ ეკლიან ბილიკზე ვიარე,
გუშინწინ ვარდებით ვიყავი მორთული,
დღეს ისევ პოეტის ცრემლები ვიწამე..


მერაბ სალუქვაძე - მთვარის ტრფიალი



შეყვარებულნი მთვარეს ეტრფოდნენ,
თან მთვარის შუქზე წერდნენ ბარათებს
მნათობი იგი,წმინდა ესოდენ,
ო, ახლა თითქმის არც კი ანათებს.