სიახლოვიდან სიშორემდე არც თუ ბევრია,
თუმც არც ახლოა სიშორიდან სიახლოვემდე...
და თუ წარსულთან შეგუება ყველას ბედია,
მაშინ არ ვიცი რას ვცდილობდი მე აქამომდე...
ნიკა ნორიელი - სიშორიდან სიახლოვემდე
სიახლოვიდან სიშორემდე არც თუ ბევრია,
თუმც არც ახლოა სიშორიდან სიახლოვემდე...
და თუ წარსულთან შეგუება ყველას ბედია,
მაშინ არ ვიცი რას ვცდილობდი მე აქამომდე...
ნიკა ნორიელი - ლალე
მთის თავზე იდგა პატარა სახლი,
სადაც ცხოვრობდა უბრალო კაცი.
უფრო ქოხს ჰგავდა, ჩალით და კარით,
საკვამურიდან ბოლავდა კვამლი.
ნიკა ნორიელი - მე და მუსიკა
მე და მუსიკა ისევ დავიპყრობთ უკიდეგანო, დაზოლილ ქუჩებს.
კვლავ გადავლახავთ ამოვარდნილ ქარიშხლებს ღამის.
ვიტყვით ჩვენს სათქმელს, ვიტყვით მძაფრად, უხეშად, მალვით.
ვიქნები მხეცი, ის კი ნაზი ირემი ბარის.
ნიკა ნორიელი - მოგონებები
მოგონებები დაგვყვება მუდამ,
ზოგჯერ ცუდიც ხომ გაგვიკარგდება.
წარსული დროის აწმყოსთან ბრძოლა.
მთავარი მაინც მხნედ არის დგომა...
ნიკა ნორიელი - მეოცნებობა
ხანდახან ვფიქრობ, კალამი მიჭრის,
არა, უბრალოდ ასე მგონია.
დანამდვილებით ვერაფერს ვიტყვი
ასჯერ ნათქვამი იქნებ ჭორია.
ნიკა ნორიელი - სიცოცხლე მინდოდა
გულის ძგერის ხმა მესმოდა,
მატარაბელი მიჰქროდა,
ქუჩაში ქალი ტიროდა,
მე კი სიცოცხლე მინდოდა..
ნიკა ნორიელი - როდესაც მთვარე ამოვა ცაზე
როდესაც მთვარე ამოვა ცაზე,
მაშინ დავდგები მე მაღალ მთაზე.
და გადავხედავ ცხოვრებას გზაზე
და დავფიქრდები საკუთარ თავზე.
მაშინ დავდგები მე მაღალ მთაზე.
და გადავხედავ ცხოვრებას გზაზე
და დავფიქრდები საკუთარ თავზე.
ნიკა ნორიელი - შენ
მე ხომ გიჟის შემოვიცვი მანტია,
ღამეები ღვინის სმაში ვათენე
და სანთელი ჩემთვის აღარ ანთია,
იარაღში ჩემი ტყვია გავტენე.
ნიკა ნორიელი - წუთის წამები
მე დავდიოდი უგზოუკლოდ ქუჩაში ერთი
და დავეძებდი,რომ მეპოვნა მე ჩემი ღმერთი.
არ მაშინებდა ქარიშხალი, ტოტების ტეხა,
უსასრულობის დასასრულთან ნერვების შეხლა.
ნიკა ნორიელი - შენთან გავჩნდები
მე შენთვის ავაშენე ედემის ბაღები,
თითქოს წაიქეცი, მაგრამ არ ვარდები.
ნისლში თუ თოვლში შენთან მოვფრინდები.
ქარში თუ წვიმაში მე შენთან გავჩნდები.
მოგესალმებით!