იოსებ დავითაშვილი - ხუთი სწავლა

Ioseb davitashvili xuti swavla dzunwi sheumcnobeli swavluli
ძმაო, ხუთ სწავლას გასწავლი,
გახსოვდეს და ნუ შესცდები:
უგბილსა და უმეცარსა
ნურაოდეს მიენდობი.
შეუმცნობელს გაუფრთხილდი,


იოსებ დავითაშვილი - ჩვენი დრო

ioseb davitashvili chveni dro mdidari fuli chkua
თაყვანს სცემენ მდიდართ მორთულს,
ფულით მაძღარს, ჭკუით მშიერს,
ხოლო ძვირად ხელს უწვდიან
მიწის მუშას, ოხერ-ტიელს.
ვისაც ჭერად ცა აქვს თავზე,
იატაკად _ ფეხქვეშ მიწა,


იოსებ დავითაშვილი - მშობლებს სალამი

ioseb davitashvili mshoblebs salami
იკურთხოს მათი მარჯვენა,
ვინც კვერსა სცემდეს ზინდანსა;
ვინც შრომითა არჩენს ცოლ-შვილსა,
პურსა სჭამს შრომით წმინდასა.
სახელი, პატივიდიდება’
მათ ოფლსა, შრომით დაღვრილსა,


იოსებ დავითაშვილი - სამშობლო

ioseb davitashvili samshoblo chemo lamazo zurmuxto almaso
სამშობლო, ჩემო ლამაზო,
ზურმუხტო, ანუ ალმასო,
ვიდრე შენს მკერდზე დავდივარ,
გთხოვ, მწარე რამე არ მასო.
მშვენიერი გაქვს ბუნება,


იოსებ დავითაშვილი - ენა

ioseb davitashvili ena
მისთვის მომცა ღმერთმა ენა,
უნდა ყველგან დავიყვირო:
მუდამ ვძებნო სამართალი,
თუნდა ქვითაც დავიკირო.
ბევრჯერ ვნახო დღენი ტკბილი
და ბევრჯერაც გავიწბილო;


იოსებ დავითაშვილი - სისაწყლე

ioseb davitashvili sisawyle
წყეული იყავ, სისაწყლევ,
შენში ცხოვრება ჭირია;
ჩემთვის არ არის განცხრომა,
სიმღერის ნაცვლად ვსტირია.
ერთიღა მხოლოდ მამხნევებს,
რომ შევისწავლე სტვირია;


იოსებ დავითაშვილი – დარიგება

ioseb davitashvili darigeba
უფალმა შეგქნა მიწიდან,
მოგცა ჭკუა და ღონეო;
დღითი დღე სწავლა ეძებე,
რაც გითხრა, გამიგონეო.
იგი მიეცი ყოველ კაცს,
რაც კი რამ მოიგონეო;


იოსებ დავითაშვილი - ახალ მელექსეს

ioseb davitashvili axal meleqses
კარგს აქებ, ცუდსა აძაგებ,
მაკიცხარი ხარ მოდისა;
არ დამირიდო, მუშა ვარ,
ნება მიბოძე ცნობისა!
მიცან და ერთად შევებათ
ახალ ცხოვრების უღელში;


იოსებ დავითაშვილი - უწინდელი ამბავი

ioseb davitashvili utcinandeli ambavi uwinandeli ambavi
მოდით, გლეხნო, აქ დასხედით,
გეტყვით უწინდელს ამბავსა,
თუ როგორა უცხოვრიათ,
მაშინ ჩვენ მამა-პაპასა.
ოდეს ჩვენი ბედის ჩარხი
უცხოელებს ჰქონდათ ხელში,


იოსებ დავითაშვილი - ქართველ ქალებს

ioseb davitashvili qartvel qalebs leqsi qalebze
ქართველნო ქალნო, იმხნევეთ,
გვარი არ წაგიხდენიათ;
მარად იშრომეთ ქართულად,
თქვენ ძველებს ვით უშრომიათ.
შვილები ზარდეთ მხნე, მშრომნი,