‎" არც მას და არც მე სიყვარულზე სიტყვა არ დაგვიძრავს. არც იყო საჭირო, რადგან სიყვარულს თავისი ხმა აქვს და თვითონ ამბობს თავის სათქმელს. ჩემი გული მის გულს უსმენდა და, დაპყრობილი ბედნიერების ჰიმნს მიგალობდა."

paolo koelio alqimikosi brdznuli azrebi gamonatqvamebi frazebi
‎"თუ ვინმე ისეთი არ არის,როგორიც სხვებს უნდათ რომ იყოს,მასზე გული მოსდით...ყოველ ადამიანს თითქოს სრულიად ცხადად წარმოუდგენია,როგორ უნდა წარმართონ ცხოვრება სხვებმა,მაგრამ არავინ უწყის ეს საკუთარი ცხოვრების შესახებ.."

chantladze brdznuli azrebi gamonatqvamebi frazebi
.. არის ქვეყნად ტყუილი,
რომელიც გინდა დაიჯერო და დაიჯერებ.

..არის ქვეყნად სიმართლე,
რომელიც გინდა არ გჯეროდეს და არ იჯერებ.

bredberi brdznuli azrebi gamonatqvamebi frazebi
‎"მე ბედნიერი არ ვარ, არა! - ჩურჩულებდ მონტეგი. დღეს აშკარად იგრძნო, რომ ბედნიერი არ იყო. ბედნიერებას ნიღაბივით ატარებდა.გოგონამ მოსტაცა ეს ნიღაბი, მინდორი გადაირბინა და ახლა მას აღარ შეეძლო მისულიყო, მის კარზე დაეკაკუნებინა და უკან მოეთხოვა დაკარგული ნივთი."

otia ioseliani brdznuli azrebi gamonatqvamebi frazebi
შენ რომ სიყვარული შეგეძლოს და მე მართლა ვიყო სიყვარულის ღირსი, არ დამიცდიდი, ადგებოდი და უანგაროდ შემიყვარებდი'

am shaugames vxatav ufunjod
ამ შუაღამეს ....
ვხატავ უფუნჯოდ,
ლურჯად შევღებე უვარსკვლავო ზეცის სიშავე,
არ მინდა ავყვე
ემოციის ტალღების ღელვას,
ხოდა, შემეშვი,
ვიდრე რამე არ დაგიშავე..
დედამიწაზე უაზროა ყველა შეგრძნება,
ორივეს გვესმის
სხვა სამყაროს ჩუმი ხმაური,
ერთხელაც,
წავალ, ქარს გავყვები უმისამართოდ,
როცა
ყველაფერს მომაბეზრებს აურზაური.
ფერთა სიმკვეთრეს
მზის დისკოზე თვალს ვერ ვუსწორებ
ვეღარ ვთვლი დღეებს,
ამერია სულ სათვალავი,
მე შეგრძნებები სნეულებით გარდამეცვალა
ხოდა,
ამ წუთას ყველა ერთად დავასაფლავე....

tavs shevapareb cisper ocnebas
თავს შევაფარებ ცისფერ ოცნებას
და სილურჯეში დავიკარგები,
წავალ და ვივლი სიყვარულისკენ
ამ სიყვარულში დავიმალები.
ისევ მარტო ვარ,კვლავ მარტო იცი?
ვით ხეს ფოთლები შემომეცალა,
მაგრამ მე ისევ წმინდანად დავრჩი,
სიწმინდისათვის სხვას ვის ეცალა.
ნაცრისფერ მიწას დარდი მოაწვა
ლურჯი ოცნება დამრჩა მე ცაში,
სხვას ვისაც უნდა მიწაზე დარჩეს,
მე ავფრინდები მაღლა ზეცაში.
თავს შევაფარებ ცისფერ ოცნებას
და სილურჯეში დავიკარგები,
წავალ და ვივლი უკვდავებისკენ,
უკვდავებაში დავიმარხები."

suli atirebas bedavs sevdiani leqsi
ისევ ჩემეული
ცრემლში შერეული
წვიმა მოეპარა ღამეს.
სანამ გათენდება,
წვიმაც გაჩერდება,
მერე მოვიფიქრებ რამეს.
ისევ სუსხიანი, ონავარი ქარი
ჩემთან სიახლოვეს ბედავს.
ღამეს ეცოდება ცრემლიანი ქალი,
მჯერა, გეფიცები დედას.
სიზმრად დარჩენილი ყვავილების თოვა,
შორეთს მიპყრობილი თვალი.
აქაოდა მალე გაზაფხული მოვა,
თუმცა არ გამოჩნდა კვალი.
აღარ მეშინია ნაცრისფერი ნისლის,
აღარ ვმღერი ცისფერ მტრედზე.
გადაღლილი მთვარე ოქროს პერანგს იცვლის,
დარდობს ჯერ არ ნახულ მზეზე.

წლები მაცილებენ სევდიანი ზურნით,
სული ატირებას ბედავს..
ღამის მოფორებით და ლექსებზე ზრუნვით
გავძლებ, გეფიცები დედას.
ისევ ჩემეული,
ცრემლში შერეული
წვიმა ამიტირებს ღამეს.
სანამ გაჩერდება,
სანამ გათენდება,
მანამ გადავმალავ სადმე.

is daibada avbedit games
ის დაიბადა ავბედით ღამეს
და არ იცოდა მან სიტყვა გრძნობა,
მან არ იცოდა,არც სიყვარული,
არც სიხარული და თანაგრძნობა.

იგი ასეთად ქუჩამ აქცია
ის გაიზარდა უნდობელთ შორის,
ის ტრიალებდა მუდამ იმ წრეში
ვინც არ იცოდა რაიმე გრძნობის.

მან რაც იცოდა,ქუჩამ ასწავლა
ძარცვაც,მკვლელობაც და ხალხის ჩაგვრაც,
მან არ იცოდა სიცოცხლის ფასი
და სხვის სიცოცხლეს ატანდა ნაგავს.

მას სდევდა მუდამ უბედურება
მან არ იცოდა რაა სიცილი,
სადაც ის იყო,თან სდევდა მუდამ
უბედურება,სისხლი,სიკვდილი.

თავის სიცოცხლეც არად უღირდა
მისი შეჩერება იყო ამაო,
ვიდრე ერთხელაც "საქმეზე" გასულს
გზად არ შემოხვდა წმინდა მამაო.



მისმა სიტყვებმა "ფული მომეცი"
ადგილს მიაყინა წმინდა მოძღვარი,
აუკანკალდა მარჯვენა ხელი
სადაც ეპყრა მას საღვთო ლოცვანი.

ფული არა მაქვს შვილო არა მე
თავადაც ხედავ შენ თვითონ ამას,
მშვიდად გამიშვი,ნურას შემამთხვევ
არ დაგივიწყებს უფალი ამაგს.

მე არ ვიციო ვინ არს უფალი
და ამის შემდეგ დაუშვა სასხლეტს,
წიგნი დავარდა,გადაიშალა
მან თვალი მოჰკრა მოციქულთ საქმენს.

იარაღის ხმა შესცვალა ჭექამ
და დააწვიმდა ფურცლებზე ლოცვანს,
მოღრუბლულიყო ზეცა ავბედად
და დასტიროდა დაღუპულ მოძღვარს.

წვიმამ ცოტა რომ გამოაფხიზლა
ის დაიხარა წიგნი აიღო,
მან ერთი-ორი სტრიქონიდანაც
უფლის შესახებ ბევრი გაიგო.


საღვთო წერილი მას მოუთხრობდა
როგორ სწირავდნენ ღვთის ხალხი თავს,
ამდენი ტანჯვა-წამებითაც კი
კვლავ აკეთებდნენ ისინი კარგს.

მან გაიხსენა,ფულის გულისთვის
როგორ მოუკლა ხალხს სიხარული,
თავის ცხოვრების განმავლობაში
პირველად იგრძნო მან სინანული.

გარდაცვლილ მღვდელთან მუხლთ დაიჩოქა
ცოდვის პატიება სთხოვა ვედრებით,
ამდენ ბოროტებას გულმა ვერ გაუძლო
და თვალებს მოაწყდა ვეება ცრემლებით.

ამის შემდეგ კი ჩახმახს გამოჰკრა
და დაესვენა ზედ გულზედ მოძღვარს,
მან ბოროტება მოინანია
და არ გაუშვა ხელები ლოცვანს.

მაგრამ შეცდომა მაინც დაუშვა
არ აწყენს არვის ამისი ცოდნა,
თვითმკვლელობაზე უსაშინლესი
არსად არსებობს ქვეყანად ცოდვა.


მას ყველა ცოდვა მიეტევება
და დაისჯება თვითნებობისთვის,
ის დაადგება ჯოჯოხეთის გზას
უსაშინლესი თვითმკვლელობისთვის.

ჩვენ კი წყალობა გვქონდეს უფლისა
ვგონებ ეს მართლა სუყველას უნდა,
და დაიხსომეთ კეთილო ხალხო
სამოთხეს დამსახურება უნდა.

fiqrebs leqsi fiqrebze da siyvarulze
ფიქრებს, როდესაც შევეხიზნები,
იმ ფიქრებს წავშლი სასთუმალიდან,
ფიქრებს,რომლებსაც შენზე ვქარგავდი,
იმ ფიქრებს წავშლი ჩემი გულიდან.
დავტოვებ მხოლოდ იმ ფიქრებს შენზე,
ლამაზ ჰანგებად,რომ იგალობონ,
მერე დაწერონ ვრცელი რომანი
ანდა პოემა გასაოცარი.
ფიქრებთან ერთად წავშლი წამებას
და კიდევ ტანჯვას,უბედურებას,
მხოლოდ დარჩენილ ფიქრებს მივუძღვნი,
ლექსებს,რომლებსაც კრებულად ვკინძავ.
გადავიკითხავ ამ ფიქრებს მერე
გავიღიმებ და ცრემლებით მოვრწყავ,
წავშალე,მაგრამ ისევ ვწერ ფიქრებს,
ფიქრებს შენზე,რომ ისევ მიყვარხარ.......