გვარის ფუძეა ქალის სახელი ელისაბედ. ეს სახელი ძველებრაულად „ღვთის მოფიცარს” ნიშნავს. ელისაბედაშვილი ქართული გვარია.

„ელისაბედაშვილი ელისე, მოწმე ამილბარ ამილბარაშვილის მიერ ესტატე ხახანაშვილისთვის მიცემული მიწის ნასყიდობის წიგნისა” (1613 წელი).

„ელისაბედაშვილ მამიას ჰყავს ძმები: ბაატაი, ნადირა; მარეხმა ის შესწირა ურბნისის წმიდა ევსტათის სახელობის ეკლესიას” (1624 წელი).

„ელისაბედაშვილმა მახარემ – მღვდელმა, მიჰყიდა შამირანა ყანდურალაშვილს სოკოსხევს მამული ხიციანთ გზამდე და ფელიკაშვილის მიწამდე”. (1689 წელი).

საქართველოში 303 ელისაბედაშვილი ცხოვრობს: თბილისში – 195, კასპში – 90, გორში – 18.

თავდაპირველად, გვხვდება გვარი სალიქვა, ხოლო შემდეგ ამ გვარის წარმომადგენლები ჩაეწერნენ სალუქვაძეებად.

გვარი სალუქვაძე წარმომდგარია ორმაგი სიტყვისგან შედგენილი სახელებიდან – სალი+ქვა, ხელობა-საქმიანობა. ამ გვარის წევრებისთვის ჯერ მეტსახელი სალიქვა (სალიქვაძე), ხოლო მოგვიანებით ასო „ი“ „უ-ს“ შეუცვლია და სალუქვაძეები გამხდარან.

ზოგიერთმა ავტორმა გვარი ბოლქვაძეს შეადარა, რაც არ არის მართებული. ამ უკანასკნელ გვარში საქმე გვაქვს ბოლქვთან.

ალექსანდრე ღლონტი წერს: „სალიქვა, მეტსახელია გვარში სალიქვაძე-სალუქვაძე”.

მეათე საუკუნის მეორე ნახევარში მოხსენიებულია თაყა სალაქიძე, აჭის მღველი კი სალუქაძედ იწერებოდა. როგორც ჩანს, ასო „ვ“ შემდგომ ჩაემატა.

სალუქვაძეები არიან როგორც გურულები ისე აჭარლებიც. აჭარლები ცხოვრობენ ქობულეთის რაიონის ალამბარში, მუხაესტატესა და თვით ქალაქში.

სალუქვაძეთა გვარიდან, კერძოდ, თაყა სალუქვაძედან მომდინარეობს გვარი თაყაიშვილი.

საქართველოში ყველაზე გავრცელებულ ათას გვარს შორის, სალუქვაძეებს 332-ე ადგილი უჭირავთ.

საქართველოში 2 408 სალუქვაძე ცხოვრობს: ოზურგეთში – 1 038, თბილისში – 464, ბათუმში – 181. არიან სხვაგანაც.

გვარის ფუძეა მამაკაცის საკუთარი სახელი ბეკურა.

1860 წელს, ბეკურიშვილები ახალგორის რაიონის სოფელ წირქოლადან გადმოსულან. მარაბდის ბატონს ყორღანოვს, იგივე ყორღანაშვილს, ყმები უყიდია ახალგორის რაიონის სოფელ წირქოლში და მის მეზობელ სოფლებში. ესენი იყვნენ ბეყორაშვილები, ანუ ყორას შთამომავლები, ბეკარაშვილები, მახარაშვილები, ხრიკულები, ტიკურიშვილები და წითლაურები. ისინი ბატონს გოლთეთას მიწაზე დაუსახლებია, თვითონ კი თბილისში დასახლებულა. სოფლის გამგებელი მოურავი ყოფილა, რომელიც ბატონის დავალებებს ასრულებდა.

საქართველოში 43 ბეკარიშვილი ცხოვრობს: თეთრი წყაროში – 16, თბილისში – 14, ახმეტაში – 13.

ფუძიდან ალავერდ წარმოქმნილია გვარი ალავერდიანი, ალავერდოვი და ალავერდაშვილი. ბევრს ეგონა ალავერდოვი გადამთიელი იყო, რომ ალავერდაშვილი და ალავერდოვი ერთი და იგივე გვარია. მინდა, იცოდეთ, რომ 1873-1886 წლებში, აღწერებამდე ალავერდოვის ჭაჭანებაც არ იყო, ეს გვარი რუსების და სომეხ ტერტერათა თაოსნობით გაჩნდა. ჯერ დაიწყეს გვართა ფორმის შეცვლა (შეჭრა): სუფიქს შვილს ჩაანაცვლეს ფორმატი ოვი და შემდეგ მუშაობდნენ ქართველთა გასომხებაზე. პირველი საფეხური იყო მართლმადიდებლობის შეცვლა გრიგორიანული სარწმუნოებით.

გვარის ფუძედ სომხებთანაც და ქართველებთანაც გამოყენებულია თურქული სიტყვა (სახელი) ალაჰ-ვერდი, რაც ღმერთის მიერ მოცემულს, ბოძებულს ნიშნავს. ქალს რომ ბავშვი მოუკვდებოდა, მკითხავები თათრის მოლასთან აგზავნიდნენ. ის შეულოცავდა და ეტყოდა, გეყოლება შვილი და ის დიდხანს იცოცხლებს, ბედნიერი იქნებაო.

ალავერდაშვილები არიან ქართველები, მართლმადიდებლური სარწმუნოების, ქვემო ქართლის მებატონე-მემამულე იაგულაშვილთა შტო-გვარი.

საქართველოში 744 ალავერდაშვილი ცხოვრობს: თბილისში – 199, მცხეთაში – 156, გორში – 103.