ილია ჭავჭავაძე – თ. ალექსანდრე ჭავჭავაძე
Его стихов пленительная сладость
Пройдет веков завистливую даль.
პუშკინი.
მისი ლექსი შვებით, ლხენით
ხან მეჯლისში შეჰფრინდება,
გულს ჩაეკვრის, ჰლაღობხ, ჰხარობს,
გამღერებს და ამღერდება;
ხან ღონდება ნაზ ქალსავით
უიმედო სიყვარულით,
ხან იფეთქებს ჭაბუკსავით
და განდევნის სევდას გულით;
ხან ბუჩქებში მიმალული
ჰზის მარტო, ვით იადონი,
შეჰყეფს ვარდსა გულსაკვდავად
ტრფობის ისრით განაწონი;
ხან ჰრბის ველად, მარტო ჰგალობს
უდაბნოში, ვითა მწირი,
შეჰკვნესს შავ ბედს ქვეყნისასა,
ქვეყნისათვის ანატირი;
ხან დაჰყურებს ნაღვლიანად,
დაფიქრებით გოგჩის ტბასა
და ემდურის მწვავის მოთქმით
დაუნდობელ დროთ ბრუნვასა.
16 ივლისს, 1860, პავლოვსკი.
Его стихов пленительная сладость
Пройдет веков завистливую даль.
პუშკინი.
მისი ლექსი შვებით, ლხენით
ხან მეჯლისში შეჰფრინდება,
გულს ჩაეკვრის, ჰლაღობხ, ჰხარობს,
გამღერებს და ამღერდება;
ხან ღონდება ნაზ ქალსავით
უიმედო სიყვარულით,
ხან იფეთქებს ჭაბუკსავით
და განდევნის სევდას გულით;
ხან ბუჩქებში მიმალული
ჰზის მარტო, ვით იადონი,
შეჰყეფს ვარდსა გულსაკვდავად
ტრფობის ისრით განაწონი;
ხან ჰრბის ველად, მარტო ჰგალობს
უდაბნოში, ვითა მწირი,
შეჰკვნესს შავ ბედს ქვეყნისასა,
ქვეყნისათვის ანატირი;
ხან დაჰყურებს ნაღვლიანად,
დაფიქრებით გოგჩის ტბასა
და ემდურის მწვავის მოთქმით
დაუნდობელ დროთ ბრუნვასა.
16 ივლისს, 1860, პავლოვსკი.
მოგესალმებით!