დადიანი ოდიშის მთავართა სამთავროს წოდება-გვარია ჩიქვანთა (შემდგომში ჩიქოვან-ჩიქვანიები) საგვარეულოდან, სამეგრელოს მთავართა ტიტულია. ადგილობრივი გამოთქმით, დადია, დადია-დადიანთა ერთი შტო მომდინარეობს მარეშიანნი (მარუშისძეებიდან), ხშირად არიან მოხსენიებულები წყაროებში: დადიანი ცოტნე, გიორგი, ლევან, ვარდან, მამია.
ვახუშტი ბაგრატიონის მიხედვით: „დადიანობა არ არის გვარი, გარნა წესი ხელობისა“.
ქართლში გადასული დადიანი იწოდებოდა დადიანა-დ. „დადიანი ნიჩბელი, ჰყავს შვილი ბერი, მიჰყიდა შიუკა და ბერი საწირაშვილსთან ერთად ზაზა ფანასკერტელ-ციციშვილს ზაზას ზვრის მოსაზღვრე ორი დღის მიწა“. (669 წელი).
დადიანები იწოდებიან ხოლმე დადიან-გურიელადაც. „დადიანი გიორგი – დადიან გურიელი, მონაწილეობა მიიღო ალექსანდრე მეფესთან და ქართლის დარბაისლებთან ერთად, სიპოშ ფალავანდიშვილისა და ამირან გაბელისძის სასისხლო საქმის გარჩევაში“ (1448 წელი).
დადიანთა განშტოებათა გვარია ლიპარტიანი. „დადიანი გიორგი, იგივე ლიპარტიანი გიორგი“ (1659 წელი).
„დადიანი (ვარ ლიპარტიანი) ვამეყ (ვარაუდით, ვამეხ) მეფეთ-მეფე, ხელმწიფე, სკიპტრა პორფირის მარობელი, აღმოსავლეთის და დასავლეთის, ჩრდილოეთისა და სამხრეთის, ლიხთ-იმერეთისა და სრულიად საქართველოს ფლობით მტკიცედ მპყრობელი, ღვთივაღმატებული, ღვთივდამყარებული, ძლიერი და უძლეველი ხელმწიფე, მეფეთ-მეფე; ლიხთიმერისა და ლიხთამერის, ოსეთისა და დვალეთის, სვანეთისა და ყაბარდოსა, ჯიქეთისა და აფხაზეთისა, დიდისა ოდიშისა და გურიისა და სრულიად საქართველოს მპყრობელ-მქონებელი. ჰყავს პაპა ლიონ პირველი დადიანი, ძმა ლიპარტიანი, ბიძაშვილი ლევან მეორე დადიანი, თანამეცხედრე ელენე, მამია გურიელის ასული...“
საქართველოში 1 143 დადიანი ცხოვრობს; თბილისში – 284, სენაკში – 241, ზუგდიდში – 204. არიან სხვაგანაც.
102 ლიპარტიანი: თბილისში – 31, ბათუმში – 27, ქუთაისში – 11. არიან სხვაგანაც.
მოგესალმებით!