ფურცლებზე რომ ამოვბეჭდო იმდენი კომპლიმენტი და სასიყვარულო სიტყვები, რომლებსაც შენ იმსახურებ, დედამიწა დარჩება ტყის გარეშე.
სიყვარული
ფურცლებზე რომ ამოვბეჭდო იმდენი კომპლიმენტი და სასიყვარულო სიტყვები, რომლებსაც შენ იმსახურებ, დედამიწა დარჩება ტყის გარეშე.
როდესაც გიყურებ
როდესაც გიყურებ
როდესაც გიყურებ და ვაკვირდები შენს ლამაზ თვალებს, ისე მგონია, რომ გარდავიცვალე და ვარ სამოთხეში, შენ კი მოევლინე იმისთვის, რომ გამაცოცხლო.
როდესაც გიყურებ და ვაკვირდები შენს ლამაზ თვალებს, ისე მგონია, რომ გარდავიცვალე და ვარ სამოთხეში, შენ კი მოევლინე იმისთვის, რომ გამაცოცხლო.
ანგელოზი
მთელი ცხოვრება მაინტერესებდა სად ცხოვრობენ ანგელოზები? ზეცაში? დედამიწაზე თუ ... ? მაგრამ, ეხლა ზუსტად ვიცი, რომ დედამიწაზე არსებობს ერთი ანგელოზი, რომელიც კითხულობს ამ სმს და ნაზად იღიმება.
სიცოცხლეს დავთმობ შენს გამო
ლამაზ სიცოცხლეს დავთმობ შენს გამო
და სიგიჟემდე მინდა რომ გნახო,
ლამაზ ფიქრებში მოდიხარ მარტო,
შენ აზრზე არც ხარ მე როგორ გნატრობ.
მინდა ძვირფასო შენც შემიყვარო
მინდა ძვირფასო შენც შემიყვარო,
რომ სიყვარულის გავიგო გემო.
მინდა ამაყად მეთქმოდეს შენთვის,
მე შენ მიყვარხარ სიცოცხლევ ჩემო!
გულით მიყვარხარ
გულით მიყვარხარ და გულში მყავხარ,
სადაც დავდივარ გულით დამყავხარ,
შენ მთვარე ხარ და გზას მინათებ,
შენზე უკეთესს მე ვის ვინატრებ?!
ნახე ...
ნახე გაწვიმდა ტირის ბუნება,
ნაზი სისველე იგრძნო ტუჩებმა,
ნახე ატირდა ჩემი თვალები ...
და იცი რატომ! შენ მენატრები.
შენთან მინდა გაგიჟებით
დილა მოიპარა ჩუმი ნაბიჯებით,
მე კი შენთან მინდა მართლა გაგიჟებით,
შენ კი არ გახსოვარ, ალბათ არც გჭირდები,
მე კი შენთან მინდა მართლა გაგიჟებით!
ჩემს ფიქრებს ისე ასაზრდოებ შენი თვალებით
ჩემს ფიქრებს ისე ასაზრდოებ შენი თვალებით
ჩემს ფიქრებს ისე ასაზრდოებ შენი თვალებით,
თითქოს ცა მიწას ეფრქვევაო წვიმის წვეთებად,
თითქოსდა ვაჭარს ოქრო-ვერცხლის შემოძალებით
ყოფნა ექცაო სარაინდო სულისკვეთებად.
და ასე – ვგავარ ხან ხელმწიფეს, უხვს და იღბლიანს,
ხან სიხარბეში მეკარგება გზა და სავალი,
ხან ყველგან მძარცველს და ავაზაკს ვლანდავ ნიღბიანს,
ხან მინდა ყველას მივცე ჩემი შემოსავალი.
და ასე – ზოგჯერ სიწყვდიადის ეშვება ფარდა.
თვალსაწიერი მოჩანს ზოგჯერ ლამაზ ფერებად...
და შენგან ჩუმად ნაჩუქარი ღიმილის გარდა,
აღარაფერი მეჩვენება ბედნიერებად.
ასე დღითიდღე იწურება წუთისოფელი:
ხან ვფლობ ყველაფერს, ხან არაფრის არ ვარ მფლობელი.
ჩემს ფიქრებს ისე ასაზრდოებ შენი თვალებით,
თითქოს ცა მიწას ეფრქვევაო წვიმის წვეთებად,
თითქოსდა ვაჭარს ოქრო-ვერცხლის შემოძალებით
ყოფნა ექცაო სარაინდო სულისკვეთებად.
და ასე – ვგავარ ხან ხელმწიფეს, უხვს და იღბლიანს,
ხან სიხარბეში მეკარგება გზა და სავალი,
ხან ყველგან მძარცველს და ავაზაკს ვლანდავ ნიღბიანს,
ხან მინდა ყველას მივცე ჩემი შემოსავალი.
და ასე – ზოგჯერ სიწყვდიადის ეშვება ფარდა.
თვალსაწიერი მოჩანს ზოგჯერ ლამაზ ფერებად...
და შენგან ჩუმად ნაჩუქარი ღიმილის გარდა,
აღარაფერი მეჩვენება ბედნიერებად.
ასე დღითიდღე იწურება წუთისოფელი:
ხან ვფლობ ყველაფერს, ხან არაფრის არ ვარ მფლობელი.
მოგესალმებით!