ტრისტან დერემს
მე სასადილოს კუთხეში ვზივარ მეგობარო და გწერთ ამ წერილს
გარეთ კი ქარი წივის მწუხარედ ცას შერჩენია თავისი ფერი
ცისფერი მაგრამ მტრული და უნდო თქვენ თითქმის უკვე წელიწადია
რაც დამივიწყეთ აღარ მწერთ წერილს
მე სასადილოს კუთხეში ვზივარ მეგობარო და გწერთ ამ წერილს
გარეთ კი ქარი წივის მწუხარედ ცას შერჩენია თავისი ფერი
ცისფერი მაგრამ მტრული და უნდო თქვენ თითქმის უკვე წელიწადია
რაც დამივიწყეთ აღარ მწერთ წერილს
