სადიაცო, ჩოფა, ჩოფის ძველნი, ხევსური ქალის კვართისებური კაბა. კერავდნენ ადგილობრივი მოქსოვილი შალისაგან („ტოლი“). ნაჭერს ორად მოკეცავდნენ და ბეჭებში გადაუჭრელად მიიღებდნენ ორ კალთას. თუ ნაჭერი ვიწროგანიანი იყო, კალთებს გვერდებში ირიბად აჭრილ ნაჭერს („აზღოტი“ ) ჩააკერებდნენ
qartuli tansacmeli sadiaco xevsuri qalis kvartiseburi kaba

გულისპირი, ქართული ეროვნული კოსტიუმის - ქართული კაბის საგულე. იკეთებდნენ გულამოჭრილი ზედატანის ქვეშ ისე, რომ ნაქარგი კარგად გამოჩენილიყო. გულისპირის საკისრე ოდნავ ამოღებული ჰქონდა და უკან ზონრებით ან ღილებით იკვრებოდა. გულისპირი ქართული კაბის აუცილებელი კომპონენტი იყო სალტიან, ტოტებდაშვებულ სარტყელსა და ყურთმაჯებთან ერთად.

აჯიღა, ქალის წამოსასხამი ძველ საქართველოში, ბამბის ქსოვილისაგან შეკერილი ოთხკუთხი განიერი ჩადრისებრი მოსაბურავი; ორ მხარეს სარტყელში ჩაკეცილი წამოსასხამით მანდილოსანი ისე იყო თავით ფეხებამდე დაფარული, რომ თვალებიღა უჩანდა.
qartuli tansacmeli ajiga saqartvelo qartveloba

ახალუხი, საგულე, ქართული ხალხური კოსტიუმის ერთ-ერთი ძირითადი ელემენტი. სამოსლის ანალოგიური ტიპი გავრცელებულია კავკასიის ხალხებში და აზიის ზოგ სხვა კუთხეებში. მამაკაცები ახალუხს პერანგზე, ჩოხის ქვეშ იცვამდნენ, ქალები კი კაბის შიგნით.

პირველ რიგში მეამაყება, რომ გავჩნდი ღვთისმშობლის წილხვედრ ქვეყანაში… ქვეყანაში სადაც ღვთისმშობლის ხელთუქმნელი ხატით ხელში პირველად ქრისტიანობა იქადაგეს ანდრეა და სვიმონ კანანელმა, შემდგომ კი წმინდა ნინომ. ხოლო ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად ქართლში ჯერ კიდევ 326 წელს გამოხცადდა.
me meamayeba rom var qartveli saqartvelo patrioti

გუშინ ვიყავი ეკლესიაში,
სიხარულ ვპოვე მორწმუნე ერის,
გავსებულიყო ტაძარი დიდი ,
ტევა არ იყო ხალხისა შიგნით,

თურმე ოდითგან სამშობლოს ჩემსას
არ მოჰკლებია ურიცხვი მტერი:
ოსმალო,რუსი,არაბი,სპარსი,
თურქ-სელჯუკი და სხვა კიდევ ბევრი.

ჩემო საყვარელო მიწავ ნამიანო
მინდა ტკივილები ისევ დამიამო
შენი სიხარული ჩემად გამხდომია

ბრილი, მრავალფენიანი არქეოლოგიური ძეგლი რაჭაში (ონის მუნიციპალიტეტი), რიონის ხეობაში, სოფლების ჩრდილოეთით 11 კმ-ზე. შემორჩენილია შუა საუკუნეების ნასოფლარი, ციხე-კოშკი, ეკლესია. 1939-1961 წლებში არქეოლოგიურმა გათხრებმა (მიმდინარეობდა ხანგამოშვებით, ხელმძღვანელი გ. გობეჯიშვილი) გამოავლინა ნამოსახლარები და სამაროვნები. მეტალურგიის წარმოების ნაშთები შუა ბრინჯაოს ხანიდან ანტიკური ხანის დასასრულამდე (ძვ. წ. XVIII—ახ. წ. IV სს.).