ირაკლი ძმანაშვილი - სარკესთან საუბარი

წყვდიადში ნაკეთ, ჩვენს ხელოვნებას
ბევრი ღამე აქვს გათენებული,
მუდამ გერჩივნოს ერთფეროვნებას
იყო ყველასგან განსხვავებული,

თავს რად გარგია ბასრი ფიქრები
თუ შემი ფიქრი ენას არ ლესავს,
ან რაღად გარგებს ენას სიტყვები
თუ შენი სიტყვა ფიქრს არ დათესავს,

ერთი გათვლილი მართული სიტყვა
უფიქრალ ათასს სჯობია.
არაფრისმთქმელი უკბილო კითხვ კი ,
ბევრ გენიოსსაც ჰქონია,

რაც მოსახდენი იყო ის მოხდა
მიდი და დასკვნა გამოიტანე,
რაში გარგია ყველაფრად ყოფნა
თუ არაფრობით შემოიფარგლე.

ამ უკვდავობის ფუძე მყარეა
თუმდაც ზედ მიწა მიყრილი,
კარგთა სიცოცხლე უფრო მწარეა
ვიდრე ბოროტთა სიკვდილი,

ვიცი ძნელია ეს მოკვდავობა,
როცა უკვდავის ნიღაბს ატარებ
ყოველ ახალ დღეს რომ ემალები,
და ერთი მეორეს ადარებ,

მაშ რაღად გინდა შენ ტიტულები
კალამი ხელში უწერალ მწერალს,
მაშ რად გარგია მაგ ზურგზე ფრთები
მაინც თუ კუზი გონია ყველას.