არ დამეღალო დედი



ვზივარ და ვფიქრობ,
რა გიჭირს,რა გილხინს,
თუმცა ვერ გშველი დედი,
გადათენთილან თოვლით იები,
მეც მალე მოვალ დედი...
მოვალ,მოგიტან მინდვრის ყვავილებს,
რომ თმებს ჩამაწნა დედი,
შენით ვსუნთქავ და შენით ვივსები
არ დამეღალო დედი...
ისევ გაწვიმდა,ისევ დაქროლა
ცოტაც გავუძლოთ დედი,
მალე,სულ მალე გამოიდარებს
შენს თეთრ ფანჯრებთან დედი...
საფეხურიდან თუ ჩამოვვარდი
წამომაყენე დედი,
ხელისგულებზე შემახე ტუჩი
სიცხე ხომ არ მაქვს დედი...
გამალამაზე,გამამზიანე
როგორც გჩვევია დედი,
მზისგან ამიღე თარგი კაბისთვის,
გამაპატარძლე დედი...
ჩემო სითბოვ და ჩემო სიცხადევ,
სულ მიღიმილე დედი,
მასწავლე როგორ ვიყო,ვიცხოვრო
რომ დაგემსგავსო დედი...
მერე რა მოხდა დღეს თუ ქარია,
ან თუ ყინვაა დედი,
მინდვრის ყვავილებს თოვლშიც ვიპოვნი
და დაგიკრიფავ დედი.


დიკა სალაყაია
2009წელი



Loading...


თეგები: დ.ს

ტექსტის სანახავად გაიარეთ რეგისტრაცია.