ოთხი იყო ...

ოთხი იყო...
არა, ხუთის ოცი წუთი.
სიყვარულის სამიზნეზე
ვყავდით ქილერს.
ღამდებოდა,
გთხოვე -
გახდეს ბარე ხუთიც...
ხვალ მოვალო - თქვი და
წასვლა დააპირე.
მიდიოდი და
ვისმენდი გულის ფეთქვას,
გულთან ერთად
სხეულიც ხომ
გეჩვეოდა?
მინდოდა, რომ
სიყვარულზე რაღაც მეთქვა,
ვერ გითხარი,
უთქმელადაც მემჩნეოდა.