იქნებ, მე არავის ვგავარ,
მხოლოდ სიყვარულზე ვმღერი,
უფრო, გაგახარებთ ალბათ,
საყოფაცხოვრებო ლექსით.
იქნებ, გაიაფდეს ოდეს,
პური, შაქარი და ბრინჯი,
ოღონდ, სასუსნავი გვქონდეს,
მუდამ გვიტრიალებს ტვინში.
ბევრი მარიაჟობს შარვლით,
კაბით, ლექსუსით და ბუცით,
გული არ მქონია მაინც
სავსე ბოღმითა და შურით.
მეტი საზრუნავი არ გაქვს?
გაგეცინებათ და მეტყვით,
მე კი ცხოვრებისგან ჩამქრალს,
მშიერს მიწერია ლექსი.
ფიქრობთ, მივაშურებ ტაძარს,
პირჯვრის წერითა და ხოხვით?
ისეთ სატკივარით დავალ,
ხეს, რომ ფესვიანად მოთხრის.
იქნებ, მე არავის ვგავარ,
როცა სიყვარულზე ვმღერი,
უფრო, გაგახარეთ ალბათ,
ჭკუამხიარული ლექსით.
Loading...
თეგები: ჭკუამხიარული ლექსი
მოგესალმებით!