– პოეტის ფიქრები –
ბნელია ღამე, – უსასრულობის,
მე ჩემს ლექსებში დავეძებ შველას,
მივტირი ცრემლით დანისლულ წარსულს!
და შემდეგ ვიწყებ შავ – თეთრზე წერას..
ჩემი სიტყვები ჩემთვის ძვირფასი,
ყოველთვის სადღაც მრჩებოდა თითქოს
და მონატრებით ასე მოყვასი,
ეკარგებოდა ჩემს გულის სითბოს..
რაღაც სათქმელი მრჩება უთქმელი,
ვხედავ ნაპირი გაინაპირეს,
შორი გზიდან ვარ, – მგზავრი ნამგზავრი,
როგორც მიმინო, მაღალ ცის კიდეს..
Loading...
მოგესალმებით!