მთებში ბილიკი მიიპარება - ლია ფანჩულიძე



ნუთუ დაეშვა სცენაზე ფარდა?!
განდიდებისთვის როგორ ვეწამო?!
რომ გაიზარდო უფრო მაღალი,
როგორ მიიწევ ცისკენ ლერწამო?

მთებში ბილიკი მიიპარება
და სადღაც მიჰყავს ნახირი ღამის.
,,მთა მთას ბანს აძლევს,,გაჰკივის ჭოტი.
მთის უკან,გააფრთებული ნადირი ბღავის.

ბუნებას თავის კანონები აქვს.
ან საით მიჰქრის ოცნების ეტლი?...
მომავალი განსჯის დღევანდელ ყოფას.
კაცობრიობა სიმართლეს იტყვის.

ბუნებამ შეჰქმნა მკაცრი კანონი.
დიდი,ძლიერი ჩაგრავს პატარას.
ცხოველიც იცავს ჩაგვრისგან თავს და
კარგი კაცი სჯობს,მძარცველს,ავარას.

ნუ განვუდგებით ნურც ღმერთს,ნურც ქრისტეს.
წამება მასაც როდი აკმარეს...
თუ გასაჭირში ძმას ზურგს შევაქცევთ.
ვეღარ დავითვლით ძმათა სამარეს.

ნუ მოვატყუებთ საკუთარ თავსაც.
ქრისტე გაყიდეს ოცდაათ ვერცხლად.
ადამიანის გვერქვას სახელი.
თორემ მერცხალი ბრუნდება მერცხლად.

/ ლია ფანჩულიძე /



Loading...


თეგები: მთებში ბილიკი მიიპარება ლექსი

ტექსტის სანახავად გაიარეთ რეგისტრაცია.