ისევ მივყვები ნაწვიმარ ქუჩებს
გათანგული და დარდით დაღლილი,
ჩემთვის არ დადგა მომავალი თვე
ისევ მარტია არ ჩანს აპრილი,
ბერი ჭადრებიც ისევ ტირიან
ხმელ ტოტებიდან ჩამოსდით ცრემლი,
ამას სამშობლო ხომ აღარ ჰქვია?
ეს გოლგოთაა, ეს არის გრდემლი,
გათანგული და დარდით დაღლილი,
ჩემთვის არ დადგა მომავალი თვე
ისევ მარტია არ ჩანს აპრილი,
ბერი ჭადრებიც ისევ ტირიან
ხმელ ტოტებიდან ჩამოსდით ცრემლი,
ამას სამშობლო ხომ აღარ ჰქვია?
ეს გოლგოთაა, ეს არის გრდემლი,
isev mivuvebi nawvimar quchebs
