ნავი გამართა მებადურმა, ზღვაში შეცურა,
ნიჩბებს მოუსვა სიხარულით, სუსტი მკლავებით.
განთიადის მზე სისხამ დილას გადაეხურა,
მწვანე მდელოზე ბალახობდნენ თეთრი კრავები.
წყლის ლურჯ კამკამებს მიაპობდა ნავი თანდათან
და ნელ-ნელი სვლით შედიოდა ზღვის შუა გულში.
ამასობაში ამოვიდა, ცაზე განათდა
მზე ალისფერი მრავლის მთქმელი და თან პირქუში...
მოგესალმებით!