გალაკტიონ ტაბიძე - ყორანი

ყოველთვის მგონია, გადიფრენს ყორანი
და სანთლებს ჩააქრობს თვალების ალვაში,
თვალები, ეს ლოცვით დამწვარი ქალ-ვაჟი
წვალებით მოკვდება (ოხვრა, პასტორალი).

galaktion tabidze yorani qartuli poezia


გალაკტიონ ტაბიძე - ყვითელი ფოთოლი

შემოდგომისა ველურ ჰანგში
ჭკნება ფოთოლი;
ყმაწვილი გულიც უნუგეშო
ფიქრებით დნება.

galaktion tabidze yviteli fotoli poezia


გალაკტიონ ტაბიძე - ყველგან დირიჟორად არის ინჟინერი

ქვეყნად სახლებია, ზღვაზე გემებია,
ყველგან დირიჟორად არის ინჟინერი.
არჩევს ხელსაწყოებს, დაუჩემებია
არტეზიანების გული ნაშენარი.

galaktion tabidze yvelgan direjorad aris injineri


გალაკტიონ ტაბიძე - ყვავილები და ღვინო

წყნარზე წყნარო მზე და ღვინო,
შვების წყაროვ, მზე და ღვინო,
მე მთვრალი ვარ სიყვარულით.


გალაკტიონ ტაბიძე - ყანები

გამოჩნდა რხევა მაღალი ტანის,
ნამგალით მკლავზე, მავალი ობლად,
მისი სიმღერა ხმა არის ყანის,
სადგურის ახლო მივარდნილ სოფლად.
galaktion tabidze yanebi qartuli poezia


გალაკტიონ ტაბიძე - ყვავილები

ყვავილებისას გვირგვინებს ვწნავდი,
სატრფოს საფლავზე დადება მსურდა...
უცებ ნიავმა წამომიქროლა...
რისთვის წამართვა, რისთვის შეშურდა?


გალაკტიონ ტაბიძე - ღვინოს დააბრალებენ

სადაც უნდა მივდიოდე
უცხო ქვეყნად მარები,
უკანასკნელ შვიდიოდე
წლის თან მომდევს ქარები.

galaktion tabidze gvinos daabraleben poezia


გალაკტიონ ტაბიძე - ღვინისფერო მდინარევ!

მიდიოდი ველად, როგორც
ღვინისფერი მდინარე.
რომ მოვედი სიახლოვეს,
თავი მოიმკვდინარე.

galaktion tabidze gvinisferi mdinarev poezia


გალაკტიონ ტაბიძე - ღელავდნენ

ვარდებში ღელავდნენ ლამაზი ქალები,
მათ უყვართ ჩურჩული და მიეთმოეთი...
ამბობდნენ: ამურებს ვერ დაემალები,
თუნდ იყო პირველი და დიდი პოეტი.


გალაკტიონ ტაბიძე - ღამევ, რა მოგივიდა?

ო, ყოველდღე მზეები
ქიმერებში ვარდება,
ქარავანი დღეების
მძიმედ მიემართება.