galaktion tabidze vina stqva
დაბლა ყრია ქვა და გუნდა,
ხმელი ნეშო, რკო და წაბლი,
მაღლა მთაა, სადაც უნდა
გადაფრინდეს დირიჟაბლი.
დაბლა ყრია ქვა და გუნდა,
ხმელი ნეშო, რკო და წაბლი,
მაღლა მთაა, სადაც უნდა
გადაფრინდეს დირიჟაბლი.
გალაკტიონ ტაბიძე - ვისმენ დანატრულ ხმას
galaktion tabidze vismen danatrul xmas
ალვა მწვერვალსა ხრის,
ნაზი ტარივით სწორს,
მთიდან ნიავი ჰქრის
შორს, უბოლოოდ შორს.
ალვა მწვერვალსა ხრის,
ნაზი ტარივით სწორს,
მთიდან ნიავი ჰქრის
შორს, უბოლოოდ შორს.
გალაკტიონ ტაბიძე – ვპოეზია - უპირველეს ყოვლისა!
galaktion tabidze vpoezia upirveles yovlisa
სული გვქონდეს უსპეტაკეს თოვლისა!
მეგობრებო, სიკვდილამდის მექნება
მხოლოდ ერთი სიხარულის შეგნება:
პოეზია - უპირველეს ყოვლისა!
სული გვქონდეს უსპეტაკეს თოვლისა!
მეგობრებო, სიკვდილამდის მექნება
მხოლოდ ერთი სიხარულის შეგნება:
პოეზია - უპირველეს ყოვლისა!
გალაკტიონ ტაბიძე - ვწერ ვინმე მესხი მელექსე
galaktion tabidze vwer vinme mesxi meleqse
ვწერ ვინმე მესხი მელექსე,
რაც კი მივლია მე გზები,
ჯერ ლექსი მწვავდა, მერე - მზე,
ჯერ - მზე და მერე - ლექსები.
ვწერ ვინმე მესხი მელექსე,
რაც კი მივლია მე გზები,
ჯერ ლექსი მწვავდა, მერე - მზე,
ჯერ - მზე და მერე - ლექსები.
გალაკტიონ ტაბიძე – ვწყევლი სიყვარულს!
galaktion tabidze vwyevli siyvaruls qartuli poezia literatura
ოჰ, ჩემს ვნებისგან დაცლილ სიცოცხლეს
რომ მოვლენოდი ათის წლის წინათ,
ის მხოლოდ შენ ერთს, შენ დაგსახავდა
ოცნების მეფედ, მზიურ გვირგვინად!
ოჰ, ჩემს ვნებისგან დაცლილ სიცოცხლეს
რომ მოვლენოდი ათის წლის წინათ,
ის მხოლოდ შენ ერთს, შენ დაგსახავდა
ოცნების მეფედ, მზიურ გვირგვინად!
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარ გენია რიმანელი
galaktion tabidze var genia rimaneli qartuli poezia literatura
ვარ გენია რიმანელი,
მესმის ქართა მქუხარება,
მეფინება წვიმა ნელი
და დემონის მწუხარება.
ვარ გენია რიმანელი,
მესმის ქართა მქუხარება,
მეფინება წვიმა ნელი
და დემონის მწუხარება.
ალხაზიშვილი გივი - ირაო
alxazishvili givi irao poezia literatura
გაუდღეურდა, ამ ღამესაც ამოხაპავენ
და იმ დღის მერე ჩვეულებრივ მოვა ის ღამე,
როცა წუთები ისეთ სიტყვებს გამოისხამაენ,
რომ ვეღარ შეძლებ გაუქმებულ დღის მოხელთებას,
რადგან საგნები დაკარგავენ ფორმებს პირვანდელს
გაუდღეურდა, ამ ღამესაც ამოხაპავენ
და იმ დღის მერე ჩვეულებრივ მოვა ის ღამე,
როცა წუთები ისეთ სიტყვებს გამოისხამაენ,
რომ ვეღარ შეძლებ გაუქმებულ დღის მოხელთებას,
რადგან საგნები დაკარგავენ ფორმებს პირვანდელს
ალხაზიშვილი გივი - დღიურის ფურცელი
alxazishvili givi dgiuris furceli
რაღა აზრი აქვს?! ჩვენი ჩურჩული
სულ მარცვალ-მარცვალ დაიჩურჩება
და ისევ ცაში ჩაითესება,
ჩვენი სიჩუმე, იქ, რომ ამრავლოს,
სადაც ვერავინ ვეღარ მოგვისმენს
და აღარავინ არის საბრალო.
რაღა აზრი აქვს?! ჩვენი ჩურჩული
სულ მარცვალ-მარცვალ დაიჩურჩება
და ისევ ცაში ჩაითესება,
ჩვენი სიჩუმე, იქ, რომ ამრავლოს,
სადაც ვერავინ ვეღარ მოგვისმენს
და აღარავინ არის საბრალო.
ალხაზიშვილი გივი - მე მხოლოდ ხმა ვარ
(ივნისის ეპისტოლე)
ისევ აქაა შენი ადგილი,
რადგან უშენოდ ვერ იარსებებს,
ის განცდა,
სუნთქვას რომ მიადვილებს
და შეუძლია გულის ავსება.
ალხაზიშვილი გივი – მწარედ წასაღიღინებელი
alxazishvili givi mwared wasagiginebeli
გამკაცრდა ტონი გვიანი შემოდგომის,
ხმაში ქარ-წვიმა და ჟალტამი გაერია,
ჩემი საფიცარი ისევ გაეროა
და საზრდო მშობლიური ჰაერია.
გამკაცრდა ტონი გვიანი შემოდგომის,
ხმაში ქარ-წვიმა და ჟალტამი გაერია,
ჩემი საფიცარი ისევ გაეროა
და საზრდო მშობლიური ჰაერია.
ალხაზიშვილი გივი – ერთ სიტყვაში
alxazishvili givi ert sityvashi
(ოქტომბრის მეორე ეპისტოლე)
...ჩვენც ავყევით, რადგან სისხლში -
ოქტომბრის მზემ გაიდგა ფესვი
და მოგვანატრა ერთმანეთი
და შეგვიძღვა ერთმანეთში და ერთ სიტყვაში, -
(ოქტომბრის მეორე ეპისტოლე)
...ჩვენც ავყევით, რადგან სისხლში -
ოქტომბრის მზემ გაიდგა ფესვი
და მოგვანატრა ერთმანეთი
და შეგვიძღვა ერთმანეთში და ერთ სიტყვაში, -
ალხაზიშვილი გივი – დღის ფრაგმენტი
alxazishvili givi dgis fragmenti
გადავიკითხავ ყვითელ ფურცელს,
ნოემბრის დილამ რომ მომწერა,
არ ვიცი სადამდე მიმაცილებს,
ვისთვის მერამდენე ფოთოლცვენა.
გადავიკითხავ ყვითელ ფურცელს,
ნოემბრის დილამ რომ მომწერა,
არ ვიცი სადამდე მიმაცილებს,
ვისთვის მერამდენე ფოთოლცვენა.
მოგესალმებით!