mtvare cidan leqss mitvalierebs monatreba daviwyeba
მთვარე ციდან ლექსს მითვალიერებს,
თან მსაყვედურობს შენს დავიწყებას,
ჩემი ფიქრები ჰგვანან იელებს
და მონატრება ახლა იწყება...

და მონტრება ახლა იწყება,
და გაგიჟება ახლა იწყება
და სიყვარული ახლა იწყება,
რა დავიწყება, რის დავიწყება?!

magaria roca qmari leqsebs gidzgvnis
მაგარია როცა ქმარი ლექსებს გიძღვნის,
მაგარია როცა სახლის ზღურბლთან გიცდის.
მაგარია როცა შენთვის ღამეს ათევს,
გზას გინათებს ბნელში, ვით სანთელი მნათეს.
გვერდით რომ გყავს მუდამ, ერთგული და სანდო,
შეგიძლია ვისაც შენი თავი ანდო
და ფაქიზი მზერით აგიტაცებს ცაში,
ათრთოლება შენით შეემჩნევა ხმაში .
მუდამ შენზე ფიქრით, შენზე დარდით დნება
მაგარია როცა კაცი შეენს ფასს ხვდება.
მაგარი როცა მისი გატკბობს ქნარი,
სხვანაირი არ მსურ , არ მჭირდება ქმარი

gushin vebrdzodi am civ qarishxals
გუშინ ვებრძოდი ამ ცივ ქარიშხალს,
სუსხიან დილას ვებრძოდი თოვას,
გუშინ ვფიქრობდი დილა ჟამისას.
არ მივეცემი უეცარ გლოვას.

სანთელს ვუცქერდი დაბინდებისას,
სუსტი სინათლე და კვამლი ბოლავს,
ბოლო სიმღერას ვუსმენ გედისას,
და კვლავ შევყურებ საშინელ თოვას.

miyvarxar da shen ar gesmis chemi
მიყვარხარ და შენ არ გესმის ჩემი,
შენ არ გესმის ჩემი გულის ფეთქვა,
ვფიქრობ ახლა ჩემი განაჩენი,
რომ შეცვალა წვიმის წვეთი სეტყვამ,

გაილევა უსასრულო ბინდიც,
თეთრი დილა ჩამოუშვებს ნისლებს,
ახლაც მახსოვს მაშინ რაც დამპირდი,
არ მესმის და ისევ შენს ხმას ვისმენ.

gulchatxrobili elodeboda qari urxevda tmebis dalalebs
ქარი ურხევდა თმების დალალებს,
ვით შემოდგომის ქარი ყვავილებს,
თმები ბაგეზე ეფინებოდნენ და
ტუჩის საცხით იჟდინთებოდნენ.
მის ლამაზ სახეს, მშვენიერ თვალებს,
მას მზის სხივები ეფინებოდნენ,
კანს უნათებდნენ, როგორც ბრილიანტს,
ქალი, ქალგმერთი, ნეტა რა ქვია??
თეთრი კაბა, მას როგორც ხავერდი
ტანზე ეკროდა, ეფინებოდა,
თითქოს ბედნიერ ღიმილს აჩენდა
მაგრამ ცრემლები გულზე ეფინა...
ვიღაცას გულით ელოდებოდა,
ვისთვისაც გული ძლიერ ტკიოდა,
თვალცრემლიანი ვიღაცის სითბოს,
გულჩათხრობილი ელოდებოდა.

ragac ucnaurad chamotova zamtaria
რაღაც უცნაურად ჩამოთოვა
რაღაც უცნაურმა ზამთარმა,
საათმა წუთი გამოტოვა
სიცოცხლე უეცრად დამთავრდა.

ფიქრნი გონებაში შეკრებილან,
რაღაც უცნაური კითხვებით.
გული თავის კარში შეკეტილა
თავს ტვინი აწვალებს ფიქრებით.

ertxel qali davinaxe mimavali velad
ერთხელ ქალი დავინახე
მიმავალი ველად,
მის ეშხიან სილამაზეს
გზას უთმობდა ყველა,
ქალი ირმის აღნაგობის,
ქალი ირმის ხელა,
მხრებზე თმები გადმოეშვა
როგორც ცისარტყელა,
ქალო, იქნებ ღარიბ მგოსანს
გზები გამიკვალო,
მომასწავლო შენი ბინა,
სად ხარ,ვის უგალობ,
შენი ფეხით გალეწვინო
ჩემი გულის კალო,
შემოგევლოს ჩემი თავი
შენ ლამაზო ქალო..

momnatrebixar wamit daborialeb gulshi
მომნატრებიხარ!
მომენატრე.. წამით..
დაბორიალობ ჩემს გულში თავგზააბნეული...
პირველი ქუჩის შესახვევში შეუხვიე და შეაღე ძველი რკინის ჭიშკარი..
შესახლდი, პატარა-დიდ ქოხში და აღარ მიდიხარ საიდანაც მოსულხარ..
დამიჭირე, გამკოჭე და გასაქანს არ მაძლევ...
შემაყვარე თავი და თავბრუდამახვიე..
გამითბე ხელები და ამივსე სიხარულის ნაპერწკლებით თვალები...
ამავსე და გამათბე სხივებით..
გამიფერადე დღეები და წამები..
მაჩუქე ბევრი ღიმილი და სითბო..
მიხარია ცხოვრება შენით...
ატმისფერი დილა ხარ...!
ჩემი გულის ცისარტყელისფერი სარტყელი ხარ..!!!
გალაქტიკისხელაზე მიყვარხარ..!!!
მიყვარხარ ასჯერ და ასი ათასჯერ!!!

...მოდი, თორემ სისხლი დადის ვარაუდით,ჰაერს ვეღარ ვხედავ,ისე ჩაიხუთა...თუნდაც მერე კედლის მხარეს გადაბრუნდი...თუნდაც გამებუტე...მოდი, ჩა მე ხუ ტე...



დანარჩენი იხილეთ სრულიადში

ისე წახვედი,ვერ მოვასწარ,მეთქვა:მიყვარხარ,კოცნას ვინ ჩივის...ვიცოდე მაინც,იდუმალ გზებს საით მიყავხარ..



დანარჩენი იხილეთ სრულიადში